الهیات مسیحی

درس 48

سخنان آخر (نجات شناسی9)

این درس نهمین قسمت از مبحث آخرت شناسی، تحت عنوان سخنان آخر است. در جلسۀ گذشته موضوعاتی از جمله، آسمان و زمین جدید، عروس بره و اورشلیم آسمانی را تحت عنوان آخرین وضعیت مسیحیان، تا مکاشفه 5:22، بررسی کردیم.

از آنجائیکه آخرین سخنان کلام خدا، بسیار حائز اهمیتند، بر این شدیم تا این جلسه، که آخرین درس از مجموعه دروس الهیات مسیحی می باشد، را تحت عنوان، سخنان آخر، تقدیم حضورتان کنیم.

پس توجه شما رو به رئوس مطالب امروز جلب می کنم.

مطالعۀ امروز ما در دو بخش انجام خواهد شد، که تحت این عناوین می باشند.

بخش اول: انتظار بازگشت قریب الوقوع عیسی مسیح (آیات برگزیده کلام خدا)

بخش دوم : سخنان آخر (مکاشفه 6:22-21)

پس مطالعه مون رو با بررسی بخش اول، یعنی انتظار بازگشت قریب الوقوع عیسی مسیح، آغاز می کنیم.

*** بخش اول: انتظار بازگشت قریب الوقوع عیسی مسیح (آیات منتخب)

مسیحیان اولیه انتظار بازگشت مسیح را هر لحظه می کشیدند. بسیاری بر این باور بودند که بازگشت عیسی مسیح در زمان حیات آنان صورت خواهد گرفت. این مسئله را می توان از متون رسالات عهدجدید دریافت.

بعنوان مثال پولس رسول در پایان رسالۀ اول خود به کلیسای یونانی زبان قرنتس، هنگام سپردن مخاطبینش به خداوند از واژۀ آرامی “ماراناتا” که به مفهوم  “خداوندا بیا” می باشد، استفاده می کند.

اول قرنتیان 22:16 ملعون است هرکه خداوند را دوست ندارد. ماراناتا یعنی «ای خداوند ما، بیا.» (ترجمۀ مژده)

واژۀ آرامی “ماراناتا“ به معنی “خداوندا بیا“ عبارتی بود که فقط اهالی آرامی زبان سرزمین فلسطین با آن آشنایی داشتند. استفادۀ پولس از این عبارت آرامی برای مسیحیان یونانی زبان قرنتس، به این دلیل بود که آنها نیز با مفهوم “ماراناتا“ آشنا بودند و با بکارگیری این واژه، انتظار و امید بازگشت مسیح را به همدیگر یادآور می شدند.

سایر اشارات پولس رسول به انتظارِ بازگشت قریب الوقوع مسیح از این قرارند.

اول قرنتیان 7:1 شما توانستید از همه عطایای روحانی بهره مند گردید و اکنون نیز آماده و چشم براه بازگشت خداوند ما عیسی مسیح می باشید. (ترجمۀ تفسیری)

فیلیپیان 20:3  اما سر منزل اصلی ما آسمان است، که نجات دهنده ما، عیسی مسیح خداوند نیز در آنجاست؛ و ما چشم به راه او هستیم تا از آنجا بازگردد. (ترجمۀ تفسیری)

تیطس 11:2-13 هدیه رایگان خدا که همانا نجات واقعی است، اکنون در دسترس همه مردم قرار دارد. با پذیرفتن این هدیه الهی، متوجه می شویم که خواست خدا از ما اینست که از زندگی بی بند و بار و خوش گذرانی های گناه آلود دست بکشیم و زندگی پاک و خدا پسندانه ای در این دنیا داشته باشیم. اگر چنین زندگی کنیم، می توانیم با امید و اشتیاق، منتظر روز مبارکی باشیم که در آن، خدای بزرگ و نجات دهنده مان عیسی مسیح با شکوه و جلال ظاهر خواهد شد. (ترجمۀ تفسیری)

اول تسالونیکیان 15:4 ما این را از تعالیم خداوند به شما می‌گوییم: آن کسانی از ما که تا روز آمدن خداوند زنده می‌مانند، زودتر از مردگان صعود نخواهند کرد. (ترجمۀ مژده)

نکتۀ جالب اینجاست که اعضای کلیسای تسالونیکی آنقدر تحت تاثیر سخنان پولس رسول، در رابطه با بازگشت قریب الوقوع مسیح، قرار گرفته بودند، که برخی از آنان دست از کار کشیده بودند، به همین دلیل پولس در رسالۀ دومش به آنان چنین تذکر می دهد.

دوم تسالونیکیان 10:3  حتّی هنگامی که نزد شما بودیم دستور دادیم هرکس که نمی‌خواهد کار کند، حقّ غذا خوردن هم ندارد. (ترجمۀ مژده)

علاوه بر پولس، رسولان دیگر نیز به انتظارِ بازگشت قریب الوقوع مسیح اشاره دارند. بعنوان مثال:

یعقوب 7:5-9 و اما شما ای برادران عزیز که برای بازگشت خداوند عیسی مسیح روزشماری می کنید، صبر داشته باشید و مانند کشاورزی باشید که تا پاییز برای برداشت محصول پرارزش خود صبر می کند. پس شما نیز صبر داشته باشید و یقین بدارید که خداوند بزودی باز خواهد گشت . ای برادران ، وقتی در مشکلات گرفتار می شوید، دیگران را مقصر ندانید و از ایشان شکایت نکنید تا خداوند نیز شما را محکوم نکند؛ زیرا او بزودی داوری عادلانه خود را آغاز خواهد کرد. (ترجمۀ تفسیری)

اول یوحنا 28:2 بلی‌ فرزندان‌ من‌، بکوشید تا با مسیح‌ رابطه‌ای‌ صمیمی‌ داشته‌ باشید، تا به‌ هنگام‌ بازگشت‌ او، بتوانیم‌ با اطمینان‌ او را استقبال‌ کنیم‌، نه‌ با ترس‌ و خجالت‌. (ترجمۀ تفسیری)

با این گفته بخش اول مطالعه مان خاتمه داده به بررسی بخش دوم، که مطالعۀ آیه به آیۀ مکاشفه 6:22-21 تحت عنوان سخنان آخر می پردازیم.

***بخش دوم: سخنان آخر (مکاشفه 6:22-21)

جلسۀ پیش از مکاشفه 1:21 تا 5:22، به مطالعۀ آخرین وقایع، پس از داوری نهایی پرداختیم. اکنون ادامۀ مطلب را از مکاشفه 6:22 تا 21 که آخرین آیات کتاب مقدس می باشند، تحت عنوان سخنان آخر را پی می گیریم.

از آنجائیکه خداوند در سخنان آخرش با دو مخاطب مسیحی و غیر مسیحی سخن می گوید، مطالعه ما را در دو قسمت، تحت این عناوین بررسی خواهیم کرد.

• تشویق و تقویت مسیحیان (مکاشفه 6:22-12)

1) اطاعت بی درنگ (آیات 6 و 7)

2) پرستش بی درنگ (آیات 8 و 9)

3) بشارت بی درنگ (آیات 10 و 11)

4) خدمت بی درنگ  (آیۀ 12)

• آخرین دعوتِ ثبت شدۀ خدا از غیر مسیحیان (مکاشفه 13:22-21)

ممممم

پس مطالعه مون ابتدا با قسمت اول سخنان آخر تحت عنوان تشویق و تقویت مسیحیان از مکاشفه 6:22-12 پی می گیریم.

قسمت اول سخنان آخر: تشویق و تقویت مسیحیان (مکاشفه 6:22-12)

مکاشفه 6:22-12 و مرا گفت، این کلامْ امین و راست است و خداوند خدای ارواحِ انبیا، فرشته خود را فرستاد تا به بندگان خود آنچه را که زود می‌باید واقع شود، نشان دهد. و اینک، به زودی می‌آیم. خوشابحال کسی که کلام نبوّت این کتاب را نگاه دارد. و من، یوحنّا، این امور را شنیدم و دیدم و چون شنیدم و دیدم، افتادم تا پیش پایهای آن فرشته‌ای که این امور را به من نشان داد سجده کنم. او مرا گفت، زنهار نکنی، زیرا که هم‌خدمت با تو هستم و با انبیا یعنی برادرانت و با آنانی که کلام این کتاب را نگاه دارند. خدا را سجده کن. و مرا گفت، کلام نبوّت این کتاب را مُهر مکن زیرا که وقت نزدیک است. هر که ظالم است، باز ظلم کند و هر که خبیث است، باز خبیث بماند و هر که عادل است، باز عدالت کند و هر که مقدّس است، باز مقدّس بشود. و اینک، به زودی می‌آیم و اجرت من با من است تا هر کسی را بحسب اعمالش جزا دهم. (ترجمۀ کلاسیک)

این آیات مربوط به زمانیست که  تمرد فرشتگان و انسانهای گناهکار به پایان رسیده و همۀ آنها در دریاچۀ آتش انداخته شده اند. عیسی مسیح، شاه شاهان، در آسمان و زمین جدید، بر تخت جاودانی حاکمیت خود با پدرش نشسته است. قدوسیت و حاکمیت کامل، عالم ابدی را در بر گرفته اند. نجات یافتگان، برگزیدگان و مقدسین جلال یافته که با خون بره شسته شده اند با بدنی جدید در جلال آسمانی در زمین و شهری جدید ساکنند. دنیای جدیدی که از جلال، شکوه، قدوسیت، شادی، نور الهی و حضور خدا اشباع شده است. بنابراین، تمام اهداف باشکوه خدا که قبل از آفرینش عالم مقرر شده بودند، اکنون به انجام رسیده اند.

در این آیات خداوند با توجه به فوریت و جدیت بازگشت مسیح، مسیحیان را به اقدامات فوری و جدی ای تشویق می کند که رئوس آن از این قرارند.

1) اطاعت بی درنگ (آیات 6 و 7)

2) پرستش بی درنگ (آیات 8 و 9)

3) بشارت بی درنگ (آیات 10 و 11)

4) خدمت بی درنگ  (آیۀ 12)

حال به مطالعۀ تک تک این عناوین با بررسی آیه به آیۀ پیدایش 6:22-12 می پردازیم. اولین مورد که تحت عنوان اطاعت بی درنگ می باشد، مربوط به آیات 6 و 7 (مکاشفه 22) است.

*** 1) اطاعت بی درنگ (آیات 6 و 7)

مکاشفه 6:22-7 و مرا گفت، این کلامْ امین و راست است و خداوند خدای ارواحِ انبیا، فرشته خود را فرستاد تا به بندگان خود آنچه را که زود می‌باید واقع شود، نشان دهد. و اینک، به زودی می‌آیم. خوشابحال کسی که کلام نبوّت این کتاب را نگاه دارد.  (ترجمۀ کلاسیک)

ممم آیۀ 6 حقانیت آنچه که بزودی واقع خواهد شد را اعلان می کند و در آیۀ 7 عیسی مسیح با عبارت “و اینک بزودی می آیم“، بر فوریت موضوع تاکید دارد،  آنگاه می گوید:

خوشابحال کسی که کلام نبوت این کتاب را نگاه داد.

در کلام خدا خوشابحال ها همیشه با برکت همراهند. در کتاب مکاشفه هفت خوشابحال بکار رفته است که از این قرارند.

مکاشفه 3:1 خوشا به حال کسی که این را می‌خواند و کسانی که به کلمات این نبوّت گوش می‌دهند و طبق آنچه در آن نوشته شده است، عمل می‌کنند. زیرا بزودی همه این چیزها به وقوع خواهد پیوست. (ترجمۀ مژده)

مکاشفه 13:14 خوشابه‌ حال‌ کسانی‌ که‌ در راه‌ مسیح‌ شهید شده‌اند. (ترجمۀ تفسیری)

مکاشفه 15:16 خوشابه‌ حال‌ کسی‌ که‌ برای‌ بازگشت‌ من‌ آماده‌ است‌ و لباس‌ خود را نگاه‌ می‌دارد مبادا برهنه‌ راه‌ رود و رسوا شود. (ترجمۀ تفسیری)

مکاشفه 9:19 خوشابه‌ حال‌ کسانی‌ که‌ به‌ جشن‌ عروسی‌ بره‌ دعوت‌ شده‌اند. این‌ را خداوند می‌فرماید. (ترجمۀ تفسیری)

مکاشفه 6:20 خوشبخت‌ و مقدسند آنانی‌ که‌ در این‌ قیامت‌ اول‌ سهمی‌ دارند. (ترجمۀ تفسیری)

مکاشفه 7:22 خوشا به حال کسی که کلام نبوّت این کتاب را نگاه می‌دارد. (ترجمۀ کلاسیک)

مکاشفه 14:22 خوشابه‌ حال‌ کسانی‌ که‌ لباس‌هایشان‌ را دائما می‌شویند. (ترجمۀ تفسیری)

خوشابحالِ مکاشفه 7:22، نثار کسانی است که در اطاعت از کلام خدا درنگ نمی کنند. مسیح، داور عادل بَر دَر ایستاده و هر آن امکان دارد، بازگردد. ما، مسیحیان منتظران او هستیم. همانطور که پولس به تیموتاوس گفت، ظهور او را دوست می داریم. کلیسای اولیه همه انتظار قریب الوقوع آمدن مسیح را می کشیدند. و اولین عکس العمل آنان به بازگشت قریب الوقوع مسیح، نگاه داشتن کلام نبوت این کتاب بود. واژۀ “کلام نبوتی“ در آیات 18 و 19 مکاشفه 22 نیز بکار گرفته شده است.

نبوتهای کتاب مکاشفه برای این نوشته نشدند تا حس کنجاوی ما را بر انگیخته کنند. آنها ثبت نشدند، تا جداول و نمودارهای درسی ما را تکمیل کنند، یا اینکه بتوانیم اتفاقات سیاسی و اجتماعی زمانه را با آنها تحلیل و تفسیر کنیم.  نبوتهای کتاب مکاشفه به این دلیل نوشته شدند، تا آنها را “نگاه“ داریم.

عبارت “نگاه داشتن“ در مکاشفه 12:14 نیز استفاده شده که می فرماید:

مکاشفه 12:14  پس‌ بگذارید خلق‌ خدا ناامید نشوند و هرگونه‌ آزار و اذیت‌ را تحمل‌ کرده‌، دستورهای‌ خدا را اطاعت‌ نمایند و ایمان‌ خود را به‌ عیسی‌ نگاه‌ دارند. (ترجمۀ تفسیری)

عیسی مسیح در یوحنا 15:14 عبارت “نگاه داشتن را“این گونه بکار گرفته است.

یوحنا 15:14 و 21 و 23  اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید. … هر که احکام مرا نگاه دارد و آنها را حفظ کند، آن است که مرا محبّت می‌نماید؛ و آنکه مرا محبّت می‌نماید، پدر من او را محبّت خواهد نمود و من او را محبّت خواهم نمود و خود را به او ظاهر خواهم ساخت. … عیسی در جواب او گفت، اگر کسی مرا محبّت نماید، کلام مرا نگاه خواهد داشت و پدرم او را محبّت خواهد نمود و به سوی او آمده، نزد وی مسکن خواهیم گرفت. (ترجمۀ قدیم)

در اینجا عیسی مسیح از واژۀ نگاه داشتن به مفهوم انجام دادن استفاده نموده. بعبارتی ما با انجام دادن فرامین او، از سخنانش محافظت می کنیم. عبارتِ نگاه داشتن با همین مفهوم در آیات دیگر از جمله یوحنا 10:15 و رسالات اول، دوم و سوم یوحنا نیز بکار برده شده است. پس اگر خداوند را دوست می داریم باید فرامینش را اطاعت کنیم.

عبارت “نگاه داشتن“ به مفهوم محافظت کردن نیز می باشد. پولس رسول از عبارت “نگهداری“ در اول تیمو تاوس 20:6 این گونه استفاده کرده است.

اول تیموتاوس 20:6 ای تیموتائوس، آنچه که به تو به امانت سپرده شده، حفظ کن. (ترجمۀ تفسیری)

پولس در دوم تیموتاوس 13:1-14 حفظ آموزه های کلام خدا را دو بار، به تیموتاوس متذکر می شود.

دوم تیموتاوس 13:1-14 به سخنان و تعالیم صحیحی که از من شنیدی، محکم بچسب و از آنها سرمشق بگیر، بخصوص از ایمان و محبتی که عیسی مسیح عطا می کند. آن امانت نیکو، یعنی عطای الهی را به کمک روح القدس که در وجود تو ساکن است، حفظ کن. (ترجمۀ تفسیری)

خداوند نه تنها از ما مسیحیان ایماندار، انتظار اطاعت بی درنگ از فرامین و نبوتهایش را دارد، بلکه از ما همچنین دعوت می کند تا آنها را از مفسرین کاذب و دشمنانش حفظ کنیم.

نکتۀ دومی که خداوند مسیحیان را به آن تشویق می کند، تشویق به پرستش بی درنگ در آیات 8  و 9 می باشد.

*** 2) پرستش بی درنگ (آیات 8 و 9)

در مکاشفه 8:22 چنین می خوانیم.

مکاشفه 8:22  و من، یوحنّا، این امور را شنیدم و دیدم و چون شنیدم و دیدم، افتادم تا پیش پایهای آن فرشته‌ای که این امور را به من نشان داد سجده کنم. (ترجمۀ کلاسیک)

در اینجا، یوحنای رسول با تکرار عبارتِ “شنیدم و دیدم“ توجه مخاطبش را به حقانیت آنچه شنیده و دیده جلب می کند و چنان تحت تاثیر قرار می گیرد که به پاهای آن فرشته افتاده، او را بی درنگ پرستش می کند. این اتفاق در یوحنا 10:19 نیز تکرار می شود. و در هر دو مورد فرشته به او چنین پاسخ می دهد:

مکاشفه 9:22 او (فرشته) بار دیگر به‌ من‌ گفت‌: “نه‌، این‌ کار را نکن‌. من‌ نیز مانند تو و برادرانت‌ یعنی‌ انبیا خدا، و تمام‌ کسانی‌ که‌ به‌ حقایق‌ این‌ کتاب‌ اعتماد دارند، از خدمتگزاران‌ عیسی‌ می‌باشم‌. پس‌ فقط‌ خدا را پرستش‌ کن‌. (ترجمۀ تفسیری)

در اینجا فرشته به یوحنا یادآور می شود که او نیز مخلوق خداست و شایستگی پرستش کردن را ندارد. کلام خدا نیز در عبرانیان 14:1 این مسئله را تائید می کند.

عبرانیان 14:1  فرشته ها فقط روح هایی خدمتگزار هستند، و برای کمک و مراقبت از کسانی فرستاده می شوند که مایلند نجات الهی را دریافت نمایند. (ترجمۀ تفسیری)

علاوه بر شهادت فرشته، کلام خدا نیز تائید می کند که فقط خدا شایستگی پرستش و عبادت ما را دارد. پرستش و عبادت خدا کاری خواهد بود که ما در آسمان برای همیشه انجام خواهیم داد. روبرو شدن با جلال خدا پرستش بی درنگ را به دنبال خواهد داشت.

انبیا گذشته مثل حزقیال (28:1) نیز این مسئله را تجربه کردند. علاوه بر این، سه شاگردی که با عیسی مسیح در تبدیل هیتش با او بودند پس از شنیدن صدای خدا، به زمین افتادند. (متی 6:17)

سومین تشویق خدا برای مسیحیان، بشارت بی درنگ می باشد که در آیات 10 و 11 (مکاشفه 22)  به آن اشاره شده است.

*** 3) بشارت بی درنگ (آیات 10 و 11)

مکاشفه 10:22 و مرا گفت، کلام نبوّت این کتاب را مُهر مکن زیرا که وقت نزدیک است. (ترجمۀ کلاسیک)

در ترجمۀ تفسیری می گوید:

ترجمۀ تفسیری: سپس‌ به‌ من‌ دستور داده‌، گفت‌: “پیشگویی‌های‌ این‌ کتاب‌ را در دسترس‌ همه‌ بگذار، چون‌ بزودی‌ به‌ وقوع‌ خواهند پیوست‌.

در گذشته خداوند از دانیال خواسته بود که مفهوم خواب و پیامها را پنهان نگاه دارد.

دانیال 26:8 خوابی را هم که درباره قربانی‌های روزانه صبح و شام دیدی به انجام خواهد رسید امّا اکنون تو این خواب را پنهان نگه‌دار، زیرا در آینده خیلی دور عملی خواهد شد. (ترجمۀ مژده)

دانیال 4:12 سپس به من گفت: «اما تو ای دانیال، این پیشگویی را مثل یک راز نگهدار؛ آن را مهر کن تا وقتی که زمان آخر فرا رسد. (ترجمۀ تفسیری)

اما همانطور که در مکاشفه 10:22 خوانده شد، خداوند با تاکید بر وقوع نزدیک پیشگویی ها، به یوحنا دستور می دهد که مطالب این کتاب آشکار شده و  بی درنگ بشارت داده شوند.

این موضوع در ابتدای کتاب مکاشفه باب 1 آیۀ 3 نیز به یوحنا گفته شده بود:

مکاشفه 3:1 خوشابه‌ حال‌ کسی‌ که‌ این‌ پیشگویی‌ها را برای‌ دیگران‌ بخواند؛ و خوشابه‌ حال‌ آنان‌ که‌ به‌ آن‌ گوش‌ فرا دهند، زیرا زمان‌ وقوع‌ این‌ رویدادها چندان‌ دور نیست‌. (ترجمۀ تفسیری)

اکنون بهترین و مناسب ترین زمان برای بشارت ملکوت خداست. مسیحیانی که از درک پیام این مکاشفه عاجزند و خادمینی که پیام نبوتی آن را موعظه نمی کنند، بر اساس این آیه، از برکت عظیمی بی بهره خواهند بود. 

کلیسای وفادار به کتاب مقدس، کلیسایی است که در حین انتظار بازگشت قریب الوقوع مسیح، پیامش را با امانت داری بشارت می دهد. پولس رسول از کلیسای تسالونیکیان بعنوان چنین کلیسایی یاد می کند.

اول تسالونیکیان 9:10-10 مسیحیان مقدونیه و یونان تعریف می‌کنند که چگونه شما بُتها را ترک کرده به سوی خداوند بازگشت نمودید تا خدای زنده و حقیقی را خدمت کنید و چگونه در انتظار ظهور پسر او عیسی که از آسمان می‌آید به سر می‌برید. آری، همان عیسی که خدا او را پس از مرگ زنده ساخت، ما را از غضب آینده رهایی می‌بخشد. (ترجمۀ مژده)

بنابراین نباید پیام کتاب مکاشفه را از دسترس و افکار مردم مخفی نگاه داشت.

در ادامه مطلب یوحنا در آیۀ 11 چنین می گوید:

مکاشفه 11:22 وقتی‌ آن‌ زمان‌ فرا رسد، بدکاران‌ باز هم‌ به‌ کارهای‌ بد خود ادامه‌ خواهند داد و فاسدان‌ باز هم‌ فاسدتر خواهند شد، ولی‌ خوبان‌، خوب‌تر و پاکان‌، پاک‌تر می‌گردند. (ترجمۀ تفسیری)

این آیه به دو نوع عکس العمل اشاره دارد. اول مسیحیانی که آنرا می پذیرند و گروه دوم غیرمسیحیانی که در رد آن همچنان پافشاری می کنند. به همین دلیل پیام نبوتی کتاب مقدس می تواند برای آنانیکه آنرا نمی پذیرند پیام بد و برای آنانیکه می پذیرند پیام خوبی باشد.

عیسی مسیح در موعظه هایش با مثلهای مختلف این مطلب را به مردم یادآور می شد. بعنوان مثال در مثل 10 باکره در متی 25 باکره های دانا چراغدان هایشان از روغن پر بود، اما باکره های نادان چراخدانهایشان خالی از روغن بود، بطوریکه در آیۀ 10 الی 13 می گوید:

متی 10:25-13 ولی وقتی آنان رفته بودند، داماد از راه رسید و کسانی که آماده بودند، با او به جشن عروسی داخل شدند و در بسته شد. کمی بعد، آن پنج دختر دیگر رسیدند و از پشت در فریاد زدند: آقا، در را باز کنید! اما جواب شنیدند: بروید! دیگر خیلی دیر شده است! پس شما بیدار بمانید و آماده باشید چون نمی دانید در چه روز و ساعتی من باز می گردم. (ترجمۀ تفسیری)

بنابراین، ابدیت و سرنوشت ما در گرو عکس العملی است که در برابر مکاشفات این کتاب از خود نشان می دهیم. کلام خدا در این رابطه چنین می گوید:

لوقا 24:13-25 درِ آسمان تنگ است. پس بکوشید تا داخل شوید، زیرا یقین بدانید که بسیاری تلاش خواهند کرد که داخل گردند، اما نخواهند توانست. زمانی خواهد رسید که صاحب خانه در را خواهد بست. آنگاه شما بیرون ایستاده، در خواهید زد و التماس خواهید کرد که: خداوندا، خداوندا، در را به روی ما باز کن! اما او جواب خواهد داد که : من شما را نمی شناسم! (ترجمۀ تفسیری)

چهارمین تشویق خدا برای مسیحیان، خدمت بی درنگ می باشد که در آیۀ 12 (مکاشفه 22)  به آن اشاره شده است.

*** 4) خدمت بی درنگ  (آیۀ 12)

مکاشفه 12:22 عیسی‌ مسیح‌ می‌فرماید: “چشم‌ به‌ راه‌ باشید، من‌ به‌ زودی‌ می‌آیم‌ و برای‌ هر کس‌ مطابق‌ اعمالش‌ پاداشی‌ با خود خواهم‌ آورد. (ترجمۀ کلاسیک)

عیسی مسیح در مرقس باب 13 نیز به بازگشت قریب الوقوع خود چندین بار اشاره می کند.

مرقس 35:13-37 ”پس شما نیز چشم براه باشید، چون نمی دانید کی برمی گردم سرشب، نیمه شب، سحر یا صبح. مواظب باشید که وقتی می آیم، در خواب غفلت نباشید. باز هم می گویم چشم براه من باشید. اینست پیام من به شما و به همه . (ترجمۀ تفسیری)

نکتۀ قابل توجه در بازگشت مسیح، پاداشی است که او با خود به همراه خواهد داشت. پولس رسول در دوم قرنتیان در این رابطه چنین اشاره می کند.

دوم قرنتیان 10:5 زیرا همه ما (مسیحیان) در مقابل تخت داوری مسیح خواهیم ایستاد و هر یک از ما نتیجه اعمالی را که در این زندگی انجام داده است، خواهد دید، چه نیک، چه بد. (ترجمۀ تفسیری)

بعبارتی زمانی خواهد رسید که همۀ ما مسیحیان در مسند مسیح خواهیم ایستاد و بر اساس اعمالِ نیک و بدمان پاداش خواهیم گرفت. عبارت یونانی phaulos که در این آیه “اعمال بد“ ترجمه شده، به مفهوم “اعمال بی فایده“ می باشد. در اول قرنتیان 9:3-15 به این اعمال بی فایده اشاره شده است. بخصوص در آیۀ 12 آنها را بطور تشبیهی، بصورت طلا، نقره، سنگهای گرانبها، چوب، علف یا کاه، بیان می کند. البته منظور از چوب، علف یا کاه گناهان شرورانه نیست بلکه اشاره به اعمالی است که ارزش ابدی ندارند، و در آتشی که برای مَحَک زدن بکار گرفته می شود، می سوزند. پولس در اول قرنتیان 3 چنین می گوید.

اول قرنتیان 13:3 کار هر شخص (مسیحی) از آتش گذرانده خواهد شد تا ارزش و اصالت آن مشخص گردد. (ترجمۀ تفسیری)

بدیهی است که اعمالی که مثل چوب، علف یا کاه هستند در آتش سوخته خواهند شد، اما اعمالی چون طلا، نقره و سنگهای گرانبها یعنی اعمالی که برای خداوند انجام داده ایم برای همیشه باقی خواهند ماند. پولس رسول در رابطه با پاداش نیز چنین می گوید:

اول قرنتیان 5:4 پس شما هم با عجله در این باره قضاوت نکنید که چه کسی خدمتگزار خوبی است و چه کسی بد. وقتی خداوند باز گردد، همه چیز را روشن خواهد ساخت و همه به وضوح خواهند دید که هر یک از ما در عمق وجودمان ، چگونه شخصی بوده ایم و با چه نیتی خدا را خدمت کرده ایم. در آن زمان ، خدا هرکس را همانقدر که سزاوار است ، تحسین خواهد نمود. (ترجمۀ تفسیری)

یوحنای رسول در رسالۀ خود به مسیحیان هشدار می دهد که اجر آسمانی خود را از دست ندهند.

دوم یوحنا 8 مبادا اجر آسمانی‌ خود را از دست‌ بدهید که‌ همه‌ ما برای‌ بدست‌ آوردن‌ آن‌، اینقدر تلاش‌ کرده‌ایم‌. پس‌ بکوشید تا پاداش‌ خود را تمام‌ و کمال‌ از خداوند دریافت‌ دارید. (ترجمۀ تفسیری)

عیسی مسیح بخاطر معطوف کردن مخاطبینش نسبت به خدمت وفادارانه به وظائفشان همیشه از مثلهای متفاوت استفاده کرد.

در اینجا مطالعۀ قسمت اول سخنان آخر خداوند را خاتمه داده به بررسی قسمت دوم سخنان آخر تحت عنوان دعوت خدا از غیر مسیحیان در مکاشفه 13:22-21 ادامه می دهیم.

قسمت دوم سخنان آخر: آخرین دعوتِ ثبت شدۀ خدا (مکاشفه 13:22-22)

یوحنا 13:22-21 من الف و یاء و ابتدا و انتها و اوّل و آخر هستم. خوشابحال آنانی که رختهای خود را می‌شویند تا بر درخت حیات اقتدار یابند و به دروازه‌های شهر درآیند، زیرا که سگان و جادوگران و زانیان و قاتلان و بت‌پرستان و هر که دروغ را دوست دارد و به عمل آورد، بیرون می‌باشند. من عیسی فرشته خود را فرستادم تا شما را در کلیساها بدین امور شهادت دهم. من ریشه و نسل داود و ستاره درخشنده صبح هستم. و روح و عروس می‌گویند، بیا! و هر که می‌شنود بگوید، بیا! و هر که تشنه باشد، بیاید و هر که خواهش دارد، از آب حیات بی ‌قیمت بگیرد. زیرا هر کس را که کلام نبوّت این کتاب را بشنود، شهادت می‌دهم که اگر کسی بر آنها بیفزاید، خدا بلایای مکتوب در این کتاب را بر وی خواهد افزود. و هر گاه کسی از کلام این نبوّت چیزی کم کند، خدا نصیب او را از درخت حیات و از شهر مقدّس و از چیزهایی که در این کتاب نوشته است، منقطع خواهد کرد. او که بر این امور شاهد است، می‌گوید، بلی، به زودی می‌آیم! آمین. بیا، ای خداوند عیسی! فیض خداوند ما عیسی مسیح با همۀ شما باد. آمین.

از آنجائیکه مکاشفۀ یوحنا خطاب به رهبران چند کلیسا نوشته شده است و می بایست در کلیساها قرائت و تدریس می شد، مسیحیان موظف بودند که پیام نبوتی این کتاب مکاشفه را به غیر مسیحیان نیز برسانند. لذا، از آیات 13 الی 21، مکاشفه 22، شاهد آخرین دعوت ثبت شدۀ خدا از مردم هستیم، که با دلسوزی تمام، از غیرمسیحیان می خواهد تا قبل از اینکه دیر باشد، هدیۀ حیات جاودانی او را بپذیرند.

این آخرین دعوت ثبت شدۀ خدا از غیر مسیحیان را می توان به دو قسمت تقسیم کرد.

1) آخرین دعوتِ ثبت شدۀ خدا از غیرمسیحیان (آیۀ 17)

2) تشویق غیرمسیحیان به پذیرش این دعوت (13-16 و 18-21)

پس ابتدا به مطالعۀ متن آخرین دعوت ثبت شدۀ خدا از غیر مسیحیان می پردازیم.

نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که ما متن این دعوت الهی را در  آیۀ 17 یعنی در وسط این بخش می خوانیم و سایر آیات قبل و بعد از آن، نکات ممتاز و تشویق هایی برای ایجاد انگیزه جهت اتخاذ تصمیمِ درست از طرف غیر مسیحیان می باشند. پس ابتدا متن آخرین دعوت خدا را از غیر مسیحیان مطالعه می کنیم.

مکاشفه 17:22 روح و عروس می‌گویند: «بیا!» هر آن که می‌شنود بگوید: «بیا!» هر که تشنه است بیاید؛ و هر که طالب است، از آب حیات به‌رایگان بگیرد. (ترجمۀ هزارۀ نو)

در این آیه کلمۀ “بیا“ چند بار بعنوان تاکید، بکار گرفته شده. باید توجه داشت که این آیه از دو قسمت مجزا تشکیل شده.

قسمت اول یک دعاست که توسط، روح و عروس بیان می شود و از مسیح می خواهند تا بیاید، و در قسمت دوم دعوت خدا از غیرمسیحیان است، تا نزدش بیایند و آب حیات را به رایگان بگیرند.

ابتدا نگاهی به قسمت اول آیۀ 17 می اندازیم، که می فرماید:

مکاشفه 17:22 روح و عروس می‌گویند: «بیا!» هر آن که می‌شنود بگوید: «بیا!» … (ترجمۀ هزارۀ نو)

قسمت اول آیۀ 17: دعای روح و عروس خطاب به مسیح برای بازگشت سریع او

در جلسات گذشته، از باب 19 مکاشفه، هویت عروس را مشخص کردیم.

مکاشفه 7:19-8 شادی و وجد کنیم و جلال او را بستاییم، زیرا زمان جشن عروسی برّه رسیده است، عروس او خود را آماده ساخته است و به لباسی از کتان ظریف پاک و درخشان ملبّس شده است.» (مقصود از کتان ظریف، کارهای نیک مقدّسین است.) (ترجمۀ مژده)

در اینجا منظور از عروس، کلیسا می باشد و البته روح نیز در آیۀ 7 اشاره به روح القدس دارد. حال باید ببینیم که “بیا“ خطاب به کیست؟ آیۀ 12 و 20، مشخص می کنند که مخاطب عیسی مسیح است.

مکاشفه 12:22 و 20 عیسی می‌گوید: «آری، من بزودی می‌آیم و برای هرکس طبق کارهایش پاداشی با خود خواهم آورد. … کسی که همه این چیزها را تصدیق می‌کند می‌گوید: «آری من بزودی می‌آیم!»آمین، بیا، ای عیسی، ای خداوند. (ترجمۀ مژده)

چرا روح القدس از عیسی می خواهد که بیاید؟ پاسخ این سوال دو جنبۀ منفی و مثبت دارد. از لحاظ منفی باید گفت دلیلش این است که روح القدس اشتیاق دارد که مسیح هر چه زودتر بیاید تا به جفا، بی ایمانی و گناه پایان دهد و از طرف دیگر، یعنی از جهت مثبت روح القدس مشتاقانه منتظر لحظه ایست که عیسی مسیح بازگردد و جلالی را که شایستۀ اوست از آن خود سازد. از آنجائیکه روح القدس در مسیحیان سکونت دارد، روح خدا می تواند این دعا را از دل ایمانداران بحضور خدا برساند.

علاوه بر این، کلیسا بعنوانِ عروس مسیح، انتظار داماد آسمانی (عیسی مسیح) را می کشد تا بیاید و او را نزد خود به خانۀ آسمانی اش ببرد تا برای همیشه از رنج ها آزاد شده، با او بماند. پس در اینجا ما روح و عروس را داریم که با هماهنگی هم، مشتاقانه انتظار ظهور قریب الوقوع عیسی مسیح را می کشند.

حال به بخش دوم آیۀ 17 بپردازیم که می فرماید:

مکااشفه 17:22 … هر آن که می‌شنود بگوید: «بیا!» هر که تشنه است بیاید؛ و هر که طالب است، از آب حیات به‌رایگان بگیرد. (ترجمۀ هزارۀ نو)

*** نیمۀ دوم آیه 17: دعوت خدا از غیرمسیحیان برای پذیرش حیات جاودان

تغییر مطلب در اینجا کاملاً مشهود است، چون بدیهی است که این دعوتی نیست که روح و عروس از عیسی کرده باشند. عباراتی چون، “هر که می شنود“، “هر که تشنه باشد“ و “هر که طالب است“ به گروهی از مخاطبین غیر مسیحی اشاره می کنند و همچنین حاوی یک پیام بشارتی هستند.

علاوه بر این، واژه هایی چون شنیدن، تشنه و طالب بودن عبارات کلیدی ای هستند که کلام خدا آنها را برای دعوت و بازگشت گناهکاران بسوی خدا بکار برده است. بعنوان مثال آیاتی از قبیل:

رومیان 17:10 لهذا ایمان از شنیدن است و شنیدن از کلام خدا.

عاموس 11:8 اینک‌ خداوند یهُوَه‌ می‌گوید: ایامی‌ می‌آید که‌ گرسنگی‌ بر زمین‌ خواهم‌ فرستاد نه‌ گرسنگی‌ از نان‌ و نه‌ تشنگی‌ از آب‌ بلکه‌ از شنیدن‌ کلام‌ خداوند.

یوحنا 13:4-14  عیسی … گفت، … کسی که از آبی که من به او می‌دهم بنوشد، ابداً تشنه نخواهد شد، بلکه آن آبی که به او می‌دهم در او چشمه آبی گردد که تا حیات جاودانی می‌جوشد.

یوحنا 35:6  عیسی بدیشان گفت، من نان حیات هستم. کسی که نزد من آید، هرگز گرسنه نشود و هر که به من ایمان آرد، هرگز تشنه نگردد.

مزمور 4:105  خداوند و قوّت او را بطلبید؛روی او را پیوسته طالب باشید.

عاموس 6:5  خداوند را بطلبید و زنده‌ مانید،

متی 33:6  لیکن اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که این همه برای شما مزید خواهد شد.

متی 7:7  سوال کنید که به شما داده خواهد شد؛ بطلبید که خواهید یافت؛ بکوبید که برای شما باز کرده خواهد شد.

به آیۀ 17 برمی گردیم:

عباراتِ “هر آن که می شنود“، در آیۀ 17 به اشخاصی که تمایل و اراده برای شناخت خدا و حقایق روحانی دارند، اشاره دارد،

و عباراتِ “هر که تشنه است“، به کسانیکه به نیاز روحانی یا نجات خود واقفند، اشاره می کند،

و  در نهایت، عبارات “هر که طالب است و بگیرد“، به افرادیکه اشاره می کند که عملاً مشتاقند تا نیازشان برآورده شود.

بنابراین خدا در آخرین دعوت خود، از این گروه افراد که تمایل به شناخت خدا و حقایق روحانی دارند، به نیاز روحانی خود آگاهند و مشتاق برآورده شدن آن هستند، دعوت می کند تا نزدش بیایند و مجاناً آب حیاتِ جاودان را از او گرفته بنوشند و رستگار گردند.

خداوند از طریق اشعیای نبی همین دعوت را حدودا هفصد سال قبل از میلاد مسیح، از گناهکاران بعمل آورده بود.

اشعیا 1:55 خداوند می‌فرماید: «ای‌ همه‌ تشنگان‌، نزد آبها بیایید؛ ای‌ همه‌ شما که‌ پول‌ ندارید، بیایید نان‌ بخرید و بخورید! بیایید شیر و شراب‌ را بدون‌ پول‌ بخرید و بنوشید! (ترجمۀ تفسیری)

ممممم

خب این بود مطالعۀ قسمت اول از آخرین دعوت ثبت شدۀ خدا از غیر مسیحیان ، حال بیاید به بررسی دومین قسمت آن، تحت عنوان تشویق غیرمسیحیان به پذیرش این دعوت بپردازیم.

همانطور که در ابتدای این بخش اشاره کردیم در آیات قبل و بعد از دعوت الهی، نکات فوق العاده ای در این دعوت بی نظر خدا وجود دارند که برای مخاطبین باعث تشویق به پذیرش این دعوت بی نظیر می گردد. بی شک کمتر کسی می تواند بعد از شناخت این نکات ممتاز، نسبت به آنها بی تفاوت بوده، یا آنها را رد کند.

در اینجا به مطالعۀ تک تک این نکات ممتاز می پردازیم.

اولین نکتۀ ممتاز در این دعوت الهی، خودِ شخص دعوت کننده می باشد.

*** 1- دعوت کننده (آیۀ 13)

قاعدتاً اگر دعوتی از طرف شخصیت مهمی از ما بعمل آید، جدی تر در مورد پاسخ به آن فکر خواهیم کرد. این اصل در رابطه با دعوت الهی نیز صادق است. یکی از دلایلی که غیرمسیحیان نسبت به دعوت الهی پاسخ مثبت نمی دهند این است که شناخت درستی از دعوت کننده ندارند. مسلماً اگر یقین داشته باشند که خالق آسمان و زمین، شاه شاهان آنها را دعوت می کند، نظرشان تعییر خواهد کرد.

عیسی مسیح در آیۀ 13 خود را شخصاً معرفی می کند.

مکاشفه 13:22 من الف و یاء و ابتدا و انتها و اوّل و آخر هستم. (ترجمۀ کلاسیک)

در واقع مسیح در اینجا هویت خود برای آخرین بار یادآور می شود، چون قبلاً  در مکاشفه 8:1 و 6:21 این کار را انجام داده بود. دلیل این کار این است که مسیح برای آخرین بار الوهیت و جاودانگی خود را یادآور می شود و می خواهد مطمئن باشد که مخاطبین بی ایمانش اینرا درک می کنند، که دعوت کننده یک انسان یا شخص معمولی نیست بلکه تمام قدرت آسمان و زمین و جاودانگی در دستان اوست. خداوند قبلاً توسط انبیا بارها این گونه خود را معرفی کرده بود. بعنوان مثال توسط اشعیای نبی چنین می فرماید:

اشعیا 4:41 و 10  باعث این اتّفاقات کیست؟ چه کسی مسیر تاریخ را تعیین کرده است؟ من، خداوند، در ابتدا آنجا بودم، و من، خداوند خدا، در پایان کار هم در آنجا خواهم بود.» … نترس، من با تو هستم!من خدای تو هستم! از هیچ‌چیز تراسان مباش، من تو را تقویت می‌کنم و به تو کمک خواهم کرد. من از تو حمایت می‌کنم و تو را نجات خواهم داد. (ترجمۀ مژده)

عیسی مسیح می خواهد انسان گناهکار بداند، که به غیر از او خدایی نیست، تمامی قدرت آسمان و زمین در دستان اوست. او خدائی است که برای گناهان بشر جسم پوشید، به صلیب کشیده شد، مرد و برخاست تا در نهایت بتواند همۀ آنانیکه به او ایمان می آورند را نجات بخشد و برای همیشه نزد خود ببرد.

عیسی مسیح شخصاً این دعوت را بعمل می آورد تا انسان گناهکار بداند که قبل از خاتمۀ زمان، پیش از اینکه او بر تخت داوری بنشیند، و گناهکاران را مجازات کند، خدای محبت است و با آغوش باز از کسانیکه او را می پذیرند استقبال می کند. این آخرین فرصت است. هنوز آغوش پر مهر خدا برای پذیرش غیرمسیحیان باز است. چطور انسان گناهکار می تواند به چنین خدای پر از فیض و محبتی پاسخ رَد بدهد؟

علاوه بر دعوت کنندۀ بی نظیر، دومین نکتۀ ممتاز این دعوت، خاص و ویژه بودن آن است.

*** 2- دعوت ویژه (آیات 14-15)

به آیات 14 و 15 دقت کنید:

مکاشفه 14:22-15 خوشابه‌ حال‌ کسانی‌ که‌ لباس‌هایشان‌ را دائما می‌شویند. آنها اجازه‌ ورود به‌شهر و خوردن‌ میوه‌ درخت‌ حیات‌ را خواهند داشت‌. اما فاسدان‌، جادوگران‌، زناکاران‌، قاتلان‌، بت‌پرستان‌، دروغگویان‌ و متقلبان‌، به‌ شهر راه‌ نخواهند یافت‌. (ترجمۀ تفسیری)

به کسانیکه این دعوت را بپذیرند اجازه داده خواهد شد تا به مکانی وارد شوند که هر کس به آن دسترسی ندارد. پس این دعوت یک دعوت ویژه برای ورود به مکانی بسیار باشکوه و خاص می باشد. قبلاً در مورد ویژگی های بی نظیر شهر سماوی صحبت کردیم. اگر کسی بداند که به کجا دعوت شده است، هرگز نسبت به آن بی تفاوت نخواهد بود، بلکه خود را برای حضور در آن مکان مقدس آماده خواهد ساخت. کلام خدا از همۀ دعوت شدگان اعم از مسیحی و غیر مسیحی می خواهد که خود را برای حضور در ملکوت خدا آماده کنند. اشعیای نبی در این رابطه چنین می گوید:

اشعیا 6:64 همه‌ ما گناهکاریم‌؛ حتی‌ کارهای‌ خوب‌ ما نیز تمام‌ به‌ گناه‌ آلوده‌ است‌. گناهانمان‌ ما را مانند برگهای‌ پاییزی‌ خشک‌ کرده‌، و خطایای‌ ما همچون‌ باد ما را با خود می‌برد و پراکنده‌ می‌کند. (ترجمۀ تفسیری)

کلام خدا این اطمینان را می دهد که خدا جامه های کثیف ما را عوض خواهد کرد و به ما جامۀ جدید می بخشد، همانطور که در زکریا می فرماید:

زکریا 4:3 فرشته به کسانی که آنجا ایستاده بودند گفت: «لباس کثیف او را از تنش درآورید.» بعد رو به یهوشع کرده، گفت: «ببین، گناهان تو را برداشته ام و اینک این لباس نو را به تو می پوشانم.» (ترجمۀ تفسیری)

به همین دلیل داود در توبۀ خود از خدا چنین تقاضایی می کند.

مزمور 7:51 گناه‌ مرا از من‌ دور کن‌ تا پاک‌ شوم‌؛ مرا شستشو ده‌ تا سفیدتر از برف‌ شوم‌. (ترجمۀ تفسیری)

یوحنای رسول نیز این اطمینان را به همۀ مخاطبینش می دهد.

اول یوحنا 9:1  اگر گناهان‌ خود را به‌ او (عیسی مسیح) اعتراف‌ نماییم‌، می‌توانیم‌ اطمینان‌ داشته‌ باشیم‌ که‌ او ما را می‌بخشد و از هر ناراستی‌ پاک‌ می‌سازد. این‌ کار خدا کاملا منصفانه‌ و درست‌ است‌، زیرا عیسی‌ مسیح‌ برای‌ شستن‌ و پاک‌ کردن‌ گناهان‌ ما، جان‌ خود را فدا کرده‌ است‌. (ترجمۀ تفسیری)

امتیاز دیگری که این دعوت ویژه دارد، اصالت و اعتبار آن است.

*** 3- اصالت و اعتبار دعوت (آیات 18-19)

برای خدا بسیار مهم بود که آخرین سخنانش را با تاکید و تائید بر اصالت و اعتبار کلامش خاتمه دهد.

مکاشفه 18:22-19 به‌ کسی‌ که‌ پیشگویی‌های‌ این‌ کتاب‌ را می‌شنود با صراحت‌ می‌گویم‌ که‌ اگر به‌ نوشته‌های‌ این‌ کتاب‌ چیزی‌ اضافه‌ کند، خدا بلاهای‌ این‌ کتاب‌ را بر سرش‌ خواهد آورد. و اگر از این‌ پیشگویی‌ها مطلبی‌ کم‌ کند، خداوند او را از درخت‌ حیات‌ و شهر مقدس‌ که‌ آن‌ را شرح‌ دادم‌، بی‌نصیب‌ خواهد ساخت‌. (ترجمۀ تفسیری)

علاوه بر شواهد تاریخی، باستانشناسی و غیره، یکی از برجسته ترین امتیازات کتاب مقدس این است که نویسندۀ آن یعنی خدا محافظ، پشتیبان و نگهدارندۀ آن می باشد. خدا می خواهد همه بداندند که هر کس بر علیه کتاب مقدس بایستد در مقابل خدا ایستاده و با او طرف است. این نکته بزرگترین دلیل بر حقانیت و اعتبار آن می باشد و البته دعوت خدا نیز از همین حمایت برخودار است.

خداوند در کلامش بارها تاکید کرده که آنچه در کلامش ثبت شده حقیقت دارد.

مکاشفه 6:22 و 10 آنگاه‌ فرشته‌ به‌ من‌ گفت‌: “این‌ سخنان‌ راست‌ و قابل‌ اعتماد است‌. و خدایی‌ که‌ وقایع‌ آینده‌ را از قبل‌ به‌ انبیا خود اطلاع‌ می‌دهد، فرشته‌ خود را فرستاده‌ است‌تا آنچه‌ را که‌ بزودی‌ روی‌ خواهد داد به‌ شما اطلاع‌ دهد. … سپس‌ به‌ من‌ دستور داده‌، گفت‌: “پیشگویی‌های‌ این‌ کتاب‌ را در دسترس‌ همه‌ بگذار، چون‌ بزودی‌ به‌ وقوع‌ خواهند پیوست‌. (ترجمۀ تفسیری)

مذاهب جعلی که به دست انسان ساخته و پرداخته می شوند چنان سخت و گران به مردم عرضه می گردند که هیچ کس قادر به استفاده و بهره برداری از آنها نمی باشد. اما همانطور که می بینیم کلام خدا رستگاری و راه دسترسی به آن را به رایگان در اختیار همه قرار داده است. البته رایگان بودن، از ارزش و اعتبار آن نمی کاهد بلکه عظمت بی نهایتِ فیض و محبت خدا را آشکار می کند.

علاوه بر همۀ این امتیازات در آیۀ 20، خداوند بار دیگر نظرمخاطبینش را به یک حقیقت مهم جلب می کند که دانستن آن بسیار حائز اهمیت و حیاتی است، و آن قاطعیت بازگشت قریب الوقوع عیسی مسیح می باشد.

چهارمین و آخرین امتیازِ دعوت الهی، قطعی بودن آن است.

*** 4- قطعی بودن دعوت – حتمی بودن بازگشت مسیح (مکاشفه 20:22)

مکاشفه 20:22 کسی که همه این امور را تصدیق می‌کند می‌گوید: «آری من بزودی می‌آیم!»آمین، بیا، ای عیسی، ای خداوند. (ترجمۀ مژده)

این آخرین هشدار خداوند به کسانی است که هنوز تصمیم خودشان را نگرفته اند. شاید بارها پیام نجات بخش انجیل را شنیده اند، اما چنان درگیر مسائل زندگی بودند که فرصت تصمیم گیری را بخود نداده اند.

آخرین سخن مسیح علاوه بر تائید آنچه گفته شده، یادآوری این حقیقت است که او بزودی می آید. دانستن این حقیقت باعث می شود تا مخاطب بداند فرصتِ چندانی برای تصمیم گیری ندارد. عیسی مسیح هر لحظه امکان دارد بیاید و این بدان معناست که در زمان بازگشت او فرصتی برای تصمیم گیری وجود نخواهد داشت.

اما عزیزان یادآوری و هشدارهای کلام خدا را باید جدی گرفت. در گذشته بسیاری غفلت کردند و هلاک شدند. بعنوان مثال:

در زمان نوح از جمعیتی که در آن زمان زندگی می کردند فقط 8 نفر از طوفان نجات یافتند. غیر از آنها هیچ کس دعوت خدا را نپذیرفت.

اول پطرس 20:3 … گر چه‌ خدا وقتی‌ که‌ نوح‌ مشغول‌ ساختن‌ کشتی‌ بود، صبورانه‌ منتظر توبه‌ ایشان‌ بود. با اینحال‌، فقط‌ هشت‌ نفر از آن‌ طوفان‌ وحشتناک‌ نجات‌ پیدا کردند و غرق‌ نشدند. (ترجمۀ تفسیری)

عیسی مسیح با مطرح کردن این که او بزودی خواهد آمد، می خواهد در ذهنِ مخاطبینش سوالی را که در عبرانیان 3:2 آمده،  یادآور شود.

عبرانیان 3:2 پس ما چگونه رستگار گردیم، اگر از چنین نجاتی عظیم غافل باشیم؟  (ترجمۀ کلاسیک)

حال با خواندن این بخش از کلام خدا هر یک از ما نیز می توانیم این سوال را از خود بپرسیم.

چگونه رستگار گردیم اگر از چنین دعوتی عظیم غافل باشیم؟

اختتامیه / آخرین سخن خدا / دعای آخر / دعای خاتمه

سخنان خدا به ما در کلامش با یک دعای برکت خاتمه می یابد. واژۀ کلیدی این دعا “فیض“ است، که یادآور پیام پر فیض انجیل عیسی مسیح می باشد. پیامی که از ابتدا با فیض آغاز شد و با فیض خاتمه می یابد.

ارادۀ خدا برای همۀ ما این است که تا فرصت باقی است، از این فیض عظیم که در عیسی مسیح برایمان فراهم شده،  بهرمند شویم.

مکاشفه 21:22 فیض خداوند ما عیسی مسیح با همۀ شما باد. آمین. (ترجمۀ کلاسیک)