شاهدان یهوه

درس ششم

جدایی بزرگ

هر چه بیشتر به گذشته بر میگردیم میبینیم که مردم چقدر بیشتر به هم متکی و وابسته بودند. زندگی بصورت قبیله ای بود و تنهایی اصلاً معنی و مفهومی نداشت. در واقع افراد بدنام و یا مریض یا سارقین تحت تعقیب تنها و مطرود بودند. اما هر چه به جلو میآئیم می بینیم که انسان به بهانه های مختلف خودش را از اجتماعش جدا میکند.

چندی پیش در کلاس جامعه شناسی به نظام طبقاتی هندوستان اشاره شد.  در این نظام طبقاتی مردم به چند گروه مختلف تقسیم میشوند که هر طبقه فقط حق وصلت با طبقۀ خودش را دارد. حتی میگویند مردم از یک طبقه قادر به انتقال به طبقۀ دیگر نیستند. آنوقت بود که بخودم گفتم خب این شرایط فقط در هندوستان است تا اینکه متوجه شدم همین مسئله در بخشی از اسلام و حتی مسیحیت نیز وجود دارد.

کلام خدا انسان را در یک مجموعه تصویر میکند. مردان و زنان خدا خود را جدا از قوم و قبیلۀ خود نمیدیدند. حتی در عهدجدید نیز میبینیم که پولس رسول ایماندار را عضوی از اعضای یک بدن که عیسی مسیح باشد تشبیح میکند.

شاید تعجب کنید که شاهدان یهوه نیز در اعتقادات خود معتقد به دو نظام طبقاتی بنام “طبقۀ مسح شده“ و “گوسفندان دیگر“ میباشند.

طبق الهیات سازمان برج دیدبان فقط 144000 نفر از پیروان شاهدان یهوه به ملکوت آسمان راه می یابند. نام این گروه “طبقۀ مسح شده“ است.

  مکاشفه 4:7 و عدد مهر شدگان را شنیدم که از جمیع اسباطِ بنی اسرائیل، صد و چهل و چهار هزار مُهر شدند.

مکاشفه 1:14-3 و دیدم که اینک بره، بر کوه صیهون ایستاده است و با وی صد و چهل و چهار هزار نفر که اسم او و اسم پدر او را بر پیشانی خود مرقوم می دارند. و آوازی از آسمان شنیدم، مثل آواز آبهای بسیار و مانند آواز رعدِ عظیم؛ و آن آوازی که شنیدم، مانند آواز بربط نوازان بود که بربطهای خود را بنوازند. و در حضور تخت و چهار حیوان و پیران، سرودی جدید می سرایند و هیچ کس نتوانست آن سرود را بیاموزد، جز آن صد و چهل و چهار هزار که از جهان خریده شده بودند.

پیروان دیگر شاهدان یهوه که خارج از این گروه میباشند “گوسفندان دیگر” نام دارند که برای همیشه در یک بهشت زمینی بسر خواهند برد. کتاب “دلایلی از کتابمقدس” این سازمان در این رابطه میگوید.

 

خدا مقرر فرمود تا عدۀ محدودی از انسانهای وفادار به عیسی مسیح در ملکوت آسمان ساکن شوند. این کتاب همچنین تعلیم میدهد که فقط کسانیکه تولد تازه می یابند قادر خواهند بود که وارد ملکوت آسمان شوند. (یوحنا 12:1-13، رومیان 16:8-17 و اول پطرس 3-4).

حضور این گروه مسح شده در ملکوت آسمان فقط بشکل روح خواهد بود نه جسم. کتاب “ارادۀ تو بر زمین کرده شود” این سازمان در این رابطه میگوید، از آنجائیکه خون و جسم نمیتواند وارث ملکوت خدا شود، این افراد پس از مرگ درست مثل عیسی مسیح در کاملیت روح در آسمان متبدل، متولد میشوند. کتابِ “بگذارید خدا واقعی باشد” میگوید که عیسی مسیح بهمین صورت در جسم مُرد و سپس روحاً زنده شد. به همین دلیل است که مردم دنیا دیگر قادر به دیدن او نمیباشند. در واقع عیسی مسیح روحاً به آسمان رفت تا برای این گروه مسح شده مکانی آماده کند.

آغاز جمع آوری این گلۀ کوچک (لوقا 32:12)  ابتدا از 12 شاگرد بود و بنا به مکاشفه ای که آقای Rutherford از خدا دریافت نمود رقم آنها در سال 1935 تکمیل گردید. بنابراین تمام پیروانی که در قید حیات هستند جز این گروه نمیباشند.

نجات بوسیلۀ اعمال

سازمان برج دیدبان تعلیم میدهد که برای نجات یافتن باید حتماً به خدا ایمان داشت، خود را به او وقف نمود، تعمید آب گرفت و از هر گونه حق و حقوق و امید انسانی گذشت کرد، درست همانطور که عیسی مسیح عمل نمود. پر واضح است که اینگونه نجات بر مبنای اعمال است نه فیض خدا.

افراد طبقۀ مسح شده دارای امتیازاتی هستندکه سایر پیروان شاهدان یهوه نمیباشند. سازمان برج دیدبان تعلیم میدهد که فقط افراد این طبقه دارای مزیتهای زیر هستند:

– تولد تازه دارند (John 3:3-8; Tit. 3:5; 1 Pet. 1:3; 1 John 5:1)

– فرزندخواندگان خدا هستند (John 1:12-13; Rom. 8:14-17; Gal. 4:6-7; Eph. 1:5)

– برادران مسیح میباشند (Rom. 8:29; Heb. 2:11-17; 3:1)

– به شباهت عیسی مسیح در میایند (Rom. 8:29; 2 Cor. 3:18)

– با مسیح متحد میشوند (2 Cor. 5:17; Eph. 1:3)

– هم ارث با مسیح میباشند (Rom. 8:17)

– اعضای عهدجدید میباشند (Luke 22:20; Heb. 12:20-22);

– در مرگ مسیح تعمید خواهند یافت (Rom. 6:3-8; Phil. 3:10-11; Col. 2:12, 20);

– از شام خداوند خواهند خورد Luke 22:15-20; 1 Cor. 11:20-29))

– تعمید روح القدس خواهند گرفت (1 Cor. 12:13)

– اعضای کلیسای خداوند خواهند شد (Eph. 1:22-23; Col. 1:18);

– اعضای بدن خداوند میباشند (1 Cor. 12:13; Rom. 12:5; Eph. 4:4)

– هیکل یا معبد خداوند هستند (1 Cor. 3:16; Eph. 2:20-22; 1 Pet. 2:5)

– از نسل داود میباشند (Gal. 3:26-29; 6:15-16)

– کهانت مقدس هستند (1 Pet. 2:4-9; Rev. 1:6; 5:10)

– بتوسط ایمان عادل شمرده شدند (Rom. 3:22-28; 5:1; Tit. 3:7)

– تقدیس کرده شده اند (1 Cor. 1:2; 6:11; Eph. 1:4; Heb. 12:14)

– بدنهای جلال یافته دریافت میکنند (1 Cor. 15:40-54; Phil. 3:21)

– زندگی خوبی در آسمان خواهند داشت (John 14:2-3; 1 Cor. 15:50; 1 Pet. 1:4)

– با مسیح حکومت خواهند کرد (1 Cor. 6:2; 2 Tim. 2:12; Rev. 20:6)

– مسیح و خدا را خواهند دید  (Matt. 5:8; 1 John 3:2)

پس اینطور که بنظر میرسد تعداد بیشماری از پیروان شاهدان یهوه از اکثر برکات عهدجدید بی بهره خواهند بود. کار طبقۀ مسح شده در آسمان این است که با مسیح  بر گوسفندان دیگر حکمرانی کنند. گوسفندان دیگر نیز باید برای نجات خود همان کارهایی را که گروه مسح انجام دادند بکنند.

دلایل کتابمقدسی

طبقۀ مسح شده

لوقا 32:12 – گلۀ کوچک

لوقا 32:12 ای گلّه کوچک، هیچ نترسید، زیرا خوشی پدر شما در این است که آن پادشاهی را به شما عطا کند.

بنا بر آموزۀ شاهدان یهوه در اینجا گلۀ کوچک همان 144000 نفر برگزیدگانی هستند که در مکاشفه 4:7 به آنها اشاره شد. سازمان برج دیدبان تعلیم میدهد که مقدسین قبل از مسیح مثل ابراهیم و اسحق و یعقوب شامل این گلۀ کوچک نمیباشند. آنها به گروه “گوسفندان دیگر” که عیسی مسیح در یوحنا 16:10 به آن اشاره نمود تعلق دارند. این گروه مقدسین امید زمینی دارند نه آسمانی!

آموزۀ کتابمقدسی: در پاسخ به شاهدان یهوه ابتدا باید به این واقعیت اشاره نمود که آنها لوقا 32:12 را خارج از متن اصلی اش که بین آیات 22 ای 34 میباشد تفسیر میکنند. عیسی مسیح در این بخش از انجیل در حال تعلیم دادن به چند هزار نفری که بدنبال او هستند میباشد. همانطور که از ابتدای این باب پیداست او پیرامون بشارت بدون ترس (آیات 1-12)، طمع (آیات 13-21) و بلاخره بخش مورد نظر ما یعنی آیات 22 الی 34 در رابطه با  “هشدار در مورد غصه برای مادیات“ است.

لوقا 22:12-34 پس شاگردان خود گفت: «از این جهت به شما می گویم که اندیشه مکنید بجهت جان خود که چه بخورید و نه برای بدن که چه بپوشید. جان از خوراک و بدن از پوشاک بهتر است. کلاغان را ملاحظه کنید که نه زراعت می کنند و نه حصاد و نه گنجی و نه انباری دارند و خدا آنها را می پروراند. آیا شما به چند مرتبه از مرغان بهتر نیستید؟ و کیست از شما که به فکر بتواند ذراعی بر قامت خود افزاید. پس هرگاه توانایی کوچکترین کاری ندارید چرا برای مابقی می اندیشید. سوسنهای چمن را بنگرید چگونه نموّ می کنند و حال آنکه نه زحمت می کشند و نه می ریسند، امّا به شما می گویم که سلیمان با همه جلالش مثل یکی از اینها پوشیده نبود. پس هرگاه خدا علفی را که امروز در صحرا است و فردا در تنور افکنده می شود چنین می پوشاند، چقدر بیشتر شما را ای سست ایمانان. پس شما طالب مباشید که چه بخورید یا چه بیاشامید و مضطرب مشوید. زیرا که امّت های جهان، همه این چیزها را می طلبند، لیکن پدر شما می داند که به این چیزها احتیاج دارید. بلکه ملکوت خدا را طلب کنید که جمیع این چیزها برای شما افزوده خواهد شد. ترسان مباشید ای گله کوچک، زیرا که مرضیِّ پدر شما است که ملکوت را به شما عطا فرماید. آنچه دارید بفروشید و صدقه دهید و کیسه ها بسازید که کهنه نشود و گنجی را که تلف نشود، در آسمان جایی که دزد نزدیک نیاید و بید تباه نسازد. زیرا جایی که خزانه شما است، دل شما نیز در آنجا می باشد.

همانطور که میبینید از این 13 آیه هیچ کدام اشاره ای به  144000 نفر مقدسین ذکر شده در مکاشفه که تا سال 1935 تکمیل میشود نکرده است.

علاوه بر این، عیسی مسیح در جای دیگر نیز شاگردانش را به گوسفندان گله اش تشبیه نموده. بعنوان مثال در متی 16:10 میخوانیم که:

متی 16:10 هان، من شما را مانند گوسفندان در میان گرگان می فرستم؛ پس مثل مارها هوشیار و چون کبوتران ساده باشید.

 در بابهای بعد نیز اشاره میکند که مصلوب شدنش باعث متفرق شدن آنها میگردد.

متی 31:26 انگاه عیسی بدیشان گفت: «همه شما امشب درباره من لغزش می خورید چنانکه مکتوب است که شبان را می زنم و گوسفندان گله پراکنده می شوند.

همانطور که عیسی مسیح در این آیات شاگردانش را گوسفندان گلۀ خود خطاب میکند به همانصورت در لوقا 32:12 نیز آنها را یک گلۀ کوچکِ ضعیف و بدون دفاع خطاب میکند که نیاز به دعا دارد. با توجه به 13 آیه ای که این آیه در آن گنجانده شده میخوانیم که شاگردان نباید نگران غذا، پوشاک و نیازهای دیگرشان باشند. در واقع نگرانی بی معنی است چون هیچ کاری انجام نمیدهد (آیات 25 و 26). غصه حتی قادر نیست که یک روز به زندگی کسی اضافه کند (آیۀ 29). شاگردان باید به خاطر میسپردند که خدای پدر نیازهای آنها را میدانست (آیۀ 30). بنابراین در آیۀ 31 عیسی مسیح نتیجه گیری میکند که اگر آنها ملکوت خدا را مرکز توجه و نگرانی خود قرار میدادند آنگاه خدا به نیازهای آنها رسیدگی میکرد (آیۀ 32). پس پر واضح است که در این 13 آیه اصلاً هیچ اشاره ای به 144000 نفر عضوی که آنها طبقۀ مسح شده نامیده اند نمیکند.

پس بهتر است که از شاهدان یهوه سوال کنید که:

• با توجه به لوقا 22:12-34 آیا میتوانید بگوئید که عیسی مسیح در مورد چه کسانی سخن میگوی؟
• آیا میتوانید بطور مشخص بگویئد که در کدام آیه عیسی مسیح به 144000 نفر مقدسین خود اشاره میکند؟
• آیا میتوانید بگوئید که در کجای کلام خدا بوضوح نتیجه میگیرد که تعداد 144000 نفر در سال 1935 تکمیل میگردد؟

خیلی مهم است که شاهدان یهوه بفهمند که این تفسیر آنها بر مبنای کلام خدا استوار نیست بلکه فقط بر مبنای یک مکاشفۀ شخصی میباشد (مکاشفه ای که آقای J. F. Rutherford ادعا نمود از خدا دریافت کرده بود). فراموش نکنید که یادآور شوید که شاهدان یهوه ادعا دارند که آنها تنها مسیحیانی هستند که بر این کرۀ خاکی از کلام خدا اطاعت میکنند.

علاوه بر این ما در کلام میبینیم که عیسی مسیح در طی سه سال خدمت خود بر روی زمین بطور مرتب به ملکوت خدا بشارت میداد و آنرا بصورت ملکوتی پیوسته و یکپارچه معرفی میکرد. ما در هیچ کدام از اشارات او به ملکوت نمیبینیم که ملکوت محدود به عده یا طبقه ای خاص (144000 نفر یا طبقۀ مسح شده) باشد. در عوض عیسی مسیح فرمود که این ملکوت متعلق به همه است و هرکس آنرا طالب باشد خواهد یافت.

متی 35:9 و عیسی در همه شهرها و دهات گشته، در کنایس ایشان تعلیم داده، به بشارت ملکوت موعظه می نمود و هر مرض و رنج مردم را شفا می داد.

مرقس 14:1-15 و بعد از گرفتاری یحیی، عیسی به جلیل آمده، به بشارت ملکوت خدا موعظه کرده، می گفت: «وقت تمام شد و ملکوت خدا نزدیک است. پس توبه کنید و به انجیل ایمان بیاورید.»

حال با در نظر گرفتن مطالب فوق این سوالات را از شاهدان یهوه بپرسید.

که:

• آیا از کلام خدا میتوانید ثابت کنید که بطور مشخص و واضح نشان دهد که ملکوت خدا محدود به 144000 نفر است؟ اگر به مکاشفه 14:7 اشاره کردند آنگاه بگوئید که این آیه اصلاً نمیگوید که ملکوت خدا به این افراد محدود است.

اتفاقاً عیسی مسیح در رابطه با شرط ورود به ملکوت خدا چنین میگوید:

یوحنا 5:3 عیسی در جواب گفت: «آمین، آمین به تو می‌گویم اگر کسی از آب و روح مولود نگردد، ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود.

از آیۀ فوق میفهمیم که شرط ورود به ملکوت خدا برای هر کس تولد تازه می باشد. شاهدان یهوه معتقدند فقط طبقۀ مسح شده تولد تازه می یابند. در پاسخ به این مسئله نیز باید به اول یوحنا 1:5 اشاره کرد.

اول یوحنا 1:5 هر که ایمان دارد که عیسی، مسیح است، از خدا مولود شده است؛

بنابراین هر که ایمان دارد تولد تازه دارد نه فقط 144000 نفر که شاهدان یهوه آنها را طبقۀ مسح شده نامیده اند.

پس باید از آنها چنین سوال کرد:

• اول یوحنا 1:5 بما میگوید هر کس به عیسی مسیح ایمان داشته باشد تولد تازه دارد آیا شما این را میپذیرید؟ (پاسخ باید منفی باشد)
• از یوحنا 5:3 میفهمیم که شرط ورود به ملکوت خدا تولد تازه میباشد پس با توجه به این دو آیه آیا فکر نمیکند که ورود به ملکوت خدا برای هر کس که ایمان بیاورد امکانپذیر است و نه فقط قشر یا طبقۀ خاصی (144000 نفر)؟

علاوه بر این با مطالعۀ باب 11 عبرانیان که به باب قهرمانان ایمان معروف است در می یابیم که همگی این قهرمانان ایمانی که در عهدعتیق زندگی میکردند به ملکوت آسمان راه یافتند.

عبرانیان 13:11-16 در ایمان همه ایشان (هابیل، خنوخ، نوح، ابراهیم، اسحق، ساره، …) فوت شدند، در حالیکه وعده ها را نیافته بودند، بلکه آنها را از دور دیده، تحیّت گفتند و اقرار کردند که بر روی زمین، بیگانه و غریب بودند. زیرا کسانی که همچنین می گویند، ظاهر میسازند که در جستجوی وطنی هستند. و اگر جایی را که از آن بیرون آمدند، بخاطر می آوردند، هر آینه فرصت می داشتند که (بدانجا) برگردند. لکن الحال مشتاق وطنی نیکوتر یعنی (وطنِ) سماوی هستند و از اینرو خدا از ایشان عار ندارد که خدای ایشان خوانده شود، چونکه برای ایشان شهری مهیّا ساخته است.

علاوه بر این از آیات بسیاری دیگری نیز میتوان فهمید که ایمانداران عهدعتیق به ملکوت آسمان راه یافتند. به چند تای آن اشاره میکنیم.

دوم پادشاهان 1:2 و 11 و چون خداوند اراده نمود که ایلیّا را در گردباد به آسمان بالا برد، واقع شد که ایلیّا اَلِیشَع از جلجال روانه شدند…. و چون ایشان می رفتند و گفتگو می کردند، اینک ارابه آتشین و اسبان آتشینْ ایشان را از یکدیگر جدا کرد و ایلیا در گردباد به آسمان صعود نمود.

متی 11:8 ¹¹و به شما می گویم که بسا از مشرق و مغرب آمده، در ملکوت آسمان با ابراهیم و اسحاق و یعقوب خواهند نشست؛

لوقا 28:13 آنگاه وقتی ببینید که ابراهیم و اسحاق و یعقوب و همه انبیاء در ملکوت خدا هستند و خودتان بیرون مانده اید، از شدت ناراحتی خواهید گریست و لبهایتان را خواهید گزید.

از شاهدان یهوه سوال کنید:

• بنا بر تعلیم شاهدان یهوه ایمانداران عهدعتیق هرگز وارد ملکوت آسمانی نمی شوند در صورتیکه عبرانیان 11، متی 11:8، لوقا 28:13 و بسیاری آیات مشابه به روشنی در رابطه با حضور ایمانداران عهدعتیق در ملکوت آسمان سخن میگوید. شما این تناقض را چگونه توجیه میکنید؟

مکاشفه 4:7 – 144000 نفر طبقۀ مسح شده

مکاشفه 4:7 و عدد مهر شدگان را شنیدم که از جمیع اسباطِ بنی اسرائیل، صد و چهل و چهار هزار مُهر شدند.

مکاشفه 1:14-3 و دیدم که اینک بره، بر کوه صیهون ایستاده است و با وی صد و چهل و چهار هزار نفر که اسم او و اسم پدر او را بر پیشانی خود مرقوم می دارند. و آوازی از آسمان شنیدم، مثل آواز آبهای بسیار و مانند آواز رعدِ عظیم؛ و آن آوازی که شنیدم، مانند آواز بربط نوازان بود که بربطهای خود را بنوازند. و در حضور تخت و چهار حیوان و پیران، سرودی جدید می سرایند و هیچ کس نتوانست آن سرود را بیاموزد، جز آن صد و چهل و چهار هزار که از جهان خریده شده بودند.

لوقا 32:12 ترسان مباشید ای گله کوچک، زیرا که مرضیِّ پدر شما است که ملکوت را به شما عطا فرماید.

همانطور که قبلاً هم اشاره شد شاهدان یهوه از آیات فوق آموزه ای تحت عنوان طبقۀ مسح شده ساخته اند. آنها میگویند این طبقۀ مسح شده که رقم آن به 144000 نفر میرسد تعداد کسانی میباشد که وارد ملکوت خدا میشوند. بعبارتی این گروه پس از مرگ روحاً زنده میشوند و در واقع یک بدن روحانی بخود میپوشند همانطور که عیسی مسیح پس از قیامش پوشید. علاوه بر این آنها میگویند که در سال 1935 این تعداد تکمیل شده و سایر ایمانداران بر بهشتی که بر زمین خواهد بود برای همیشه زندگی خواهند کرد.

آموزۀ کتابمقدسی: چند نکته هست که باید در رابطه با تفسیر شاهدان یهوه از آیات مکاشفه به آنها متذکر شد.

اولین نکته این است که سازمان برج دیدبان دو روش تفسیر را در تفسیر مکاشفه 4:7 با هم ادغام کرده است.

مکاشفه 4:7 و عدد مهر شدگان را شنیدم که از جمیع اسباطِ بنی اسرائیل، صد و چهل و چهار هزار مُهر شدند.

مثلاً بخش “عدد مهرشدگان را شنیدم که صد و چهال و چهار هزار مهر شدند“ را تحت الفظی معنی میکند اما بخش دیگر آیه که میگوید  “از جمیع اسباط بنی اسرائیل“ را تلویحی تفسیر میکنند. آنها میگویند این قسمت از آیه اصلاً به اسباط اسرائیل اشاره ندارد بلکه منظور آن بطور تلویحی اشاره به یک طبقۀ مسح شده است که همانا پیروان شاهدان یهوه است میباشند.

• با یک نگاه ساده میتوان فهمید که برج دیدبان در تفسیر از مکاشفه 4:7 همزبان به دو روش تحت الفظی و تلویحی متوسل میشود تا به منظور خود برسد.
• سوال این است که شما این کار را چگونه توجیه میکنید؟

نکتۀ دوم که مهمترین نکته نیز میباشد این است که کلام خدا به صراحت میگوید ملکوت آسمان جایگاه تمام مقدسین است نه فقط تعداد محدودی چون 144هزار نفر!

افسسیان 19:2 پس شما غیریهودیان دیگر غریب و بیگانه نیستید بلکه با مقدّسین خدا هموطن و اعضاء خانواده خدا هستید.

فیلیپیان 20:3 امّا ما تابع کشور آسمانی و منتظر آمدن عیسی مسیح خداوند هستیم که به عنوان نجات دهنده از آسمان می آید.

کولسیان 1:3 مگر شما با مسیح زنده نشده اید؟ پس در این صورت شما باید به چیزهای آسمانی جایی که مسیح در آنجا در دست راست خدا نشسته است، دل ببندید.

عبرانیان 1:3 بنابراین ای دوستان من، ای مقدّسینی که در دعوتی آسمانی شریک هستید، به عیسی که رسول و کاهن اعظم ایمان ماست چشم بدوزید،

عبرانیان 22:12-23 امّا شما در مقابل کوه صهیون و شهر خدای زنده یعنی اورشلیم آسمانی ایستاده اید و در برابر فرشتگان بی شمار و مجلس جشن و اجتماع نخستزادگانی که اسامی آنان در عالم بالا ثبت شده است و در برابر خدا – داور همه- و ارواح نیکان قرار گرفته اید.

دوم پطرس 10:1-11 لهذا ای برادران بیشتر جدّ و جهد کنید تا دعوت و برگزیدگی خود را ثابت نمایید زیرا اگر چنین کنید هرگز لغزش نخواهید خورد. و همچنین دخول در ملکوت جاودانی خداوند و نجات دهنده ما عیسی مسیح به شما به دولتمندی داده خواهد شد.

در هیچ جای کلام خدا نیامده که ملکوت خدا به دو بخش آسمانی و زمینی تقسیم شده است. کلام خدا میگوید تمام کسانیکه به مسیح ایمان دارند وارثان ملکوت جاودانی خدا میباشند.

غلاطیان 29:3 امّا اگر شما از آنِ مسیح می باشید، هر آینه نسل ابراهیم و برحسب وعده، وارث هستید.

غلاطیان 28:4-31 لیکن ما ای برادران، چون اسحاق فرزندان وعده می باشیم.

تیطس 7:3 تا به فیض او عادل شمرده شده، وارث گردیم بحسب امید حیات جاودانی.

یعقوب 5:2 ای برادران عزیز، گوش دهید. آیا خدا فقیران این جهان را برنگزیده است تا دولتمند در ایمان و وارث آن ملکوتی که به محبّان خود فرموده است بشوند؟

خدا بین ایماندارانش فرق نمیگذارد.

رومیان 22:3 هیچ تفاوتی بین کسانیکه در مسیح هستند نیست.

عیسی مسیح به تمام خادمینش وعده داده است که آنجائیکه او هست آنان نیز آنجا خواهند بود (البته منظور آسمان است).

یوحنا 26:12 اگر کسی مرا خدمت کند، مرا پیروی بکند و جایی که من می‌باشم آنجا (یعنی در آسمان) خادم من نیز خواهد بود؛ و هر که مرا خدمت کند پدر او را حرمت خواهد داشت.

عیسی مسیح ایمانداران را به یک گله تشبیح میکند نه دو گله.

یوحنا 16:10 و مرا گوسفندان دیگر هست که از این آغل نیستند. باید آنها را نیز بیاورم و آواز مرا خواهند شنید و یک گلّه و یک شبان خواهند شد.

همانطور که مشاهده میکنید کلام خدا بوضوح میگوید همه ایمانداران مثل یک گله تحت رهبری یک شبان هستند.

شاهدان یهوه معتقدند که دو گروه ایماندار وجود دارد گروه اول تحت عنوان طبقۀ مسح شده و گروه دوم را گوسفندانی دیگر نامیده است. سوال اینکه با توجه به اینکه کلام خدا در انجیل یوحنا 16:10 به یک گله و یک شبان اشاره میکند این گفته را با آموزۀ شاهدان یهوه چگونه توجیه میکنید.

یوحنا 16:10 – گوسفندان دیگر

یوحنا 16:10 و مرا گوسفندان دیگر هست که از این آغل نیستند. باید آنها را نیز بیاورم و آواز مرا خواهند شنید و یک گلّه و یک شبان خواهند شد.

همانطور که قبلاً هم اشاره شد شاهدان یهوه میگویند اگر چه 144هزار نفر ایماندار مسح شده به ملکوت آسمان راه مییابند اما خدا “گوسفندان دیگری“  یا بعبارتی طبقۀ دیگری از ایمانداران هم دارد که وارث حیات جاودان هستند. این گروه دیگر در ملکوت زمینی ساکن خواهند شد. به گفتۀ آنها تعداد 144هزار نفر متعلق به طبقۀ مسح شده که وارث ملکوت آسمان بودند در سال 1935 میلادی تکمیل شد. اما از آنجائیکه هنوز کسانی هستند که در ایمانشان با تقدس نسبت به خدا وفادار میمانند خدا به آنها وعدۀ ورود به ملکوت زمینی را میدهد چون همانطور که گفته شد در سال 1935 ظرفیت برای ورود به ملکوت آسمان تکمیل شد. بنا به آموزۀ شاهدان یهوه همانطور که خدا در گذشته ایماندارانش را از طریق کشتی نوح نجات داد در این دوره نیز از طریق فرقۀ شاهدان یهوه نجات خواهد داد و این گروه جدید یا به اصطلاح آنها “گوسفندان دیگر“ را وارث یک ملکوت زمینی خواهد ساخت.

 بنابراین به گوسفندان دیگر این امتیاز داده خواهد شد که بهشت زمینی را اشغال کنند، در آن بارور و کثیر شوند و حتی به سلیقۀ خود آنرا تزئین (زیباسازی) کنند. اگرچه به آسمان نمیروند اما حضورشان در زمین جدید بی کم و کاست و بسیار پربرکت خواهد بود. از آنجائیکه این گروه جدید که گوسفندان دیگر نامیده شده اند هر روزه مشغول بشارت ملکوت خدا میباشند تعدادشان رو به افزایش میباشد.

آموزۀ کتابمقدسی: از متن یوحنا 16:10 کاملاً روشن است که هدف نویسنده از واژۀ “گوسفندان دیگر“ اشاره به غیریهودیانِ مسیحی در مقابل یهودیان مسیحی میباشد. لازم به ذکر است که کلام خدا یهودیان را “گوسفندان گمشده“ (متی 6:10 و 24:15) خطاب میکند که بعد از ایمان آوردنشان “گوسفندان مسیح“ (یوحنا باب 10) نامیده شدند.

عیسی مسیح اغلب در مثالهایش شاگردان یهودی اش را گوسفند خطاب میکرد. مثلاً در جائیکه میخواست آنها را برای خدمت بفرستد به آنها چنین میگوید:

متی 16:10 هان، من شما را مانند گوسفندان در میان گرگان می فرستم؛ پس مثل مارها هوشیار و چون کبوتران ساده باشید.

سپس در جای دیگر وقتی که به مصلوب شدنش اشاره میکند به آنها چنین میگوید:

متی 31:26 آنگاه عیسی بدیشان گفت: «همه شما امشب درباره من لغزش می خورید چنانکه مکتوب است که شبان را می زنم و گوسفندان گله پراکنده می شوند.

حال که به متن مورد نظر یعنی یوحنا 16:10 میرسیم بوضوح متوجه میشویم که عیسی مسیح هدفش از گوسفندان دیگر غیریهودیانی است که به او ایمان آورده اند. علاوه بر این ما همین مفهوم را در رسالات نیز میبینیم که رعایت شده. بعنوان مثال به افسسیان 11:2-22 توجه کنید. (اتحادِ بین یهود و غیر یهود در ایمان مسیحی/یک بدن/ یک جسد).

افسسیان 11:2-22 لهذا به یاد آورید که شما در زمان سلف (ای امّت های در جسم که آنانی که به اهل ختنه نامیده می شوند، امّا ختنه ایشان در جسم و ساخته شده به دست است، شما را نامختون می خوانند)، ¹²که شما در آن زمان از مسیح جدا و از وطنیّتِ خاندانِ اسرائیل، اجنبی و از عهدهای وعده بیگانه و بی امید و بی خدا در دنیا بودید. ¹³لیکن الحال در مسیح عیسی شما که در آن وقت دور بودید، به خون مسیح نزدیک شده اید. ¹⁴زیرا که او سلامتی ما است که هر دو را یک گردانید و دیوار جدایی را که در میان بود منهدم ساخت، ¹⁵و عداوت یعنی شریعت احکام را که در فرایض بود، به جسم خود نابود ساخت تا که مصالحه کرده، از هر دو یک انسان جدید در خود بیافریند. ¹⁶و تا هر دو را در یک جسد با خدا مصالحه دهد، بوساطت صلیب خود که بر آن عداوت را کُشت، ¹⁷و آمده بشارت مصالحه را رسانید به شما که دور بودید و مصالحه را به آنانی که نزدیک بودند. ¹⁸زیرا که بوسیله او هر دو نزد پدر در یک روح دخول داریم. ¹⁹پس، از این به بعد غریب و اجنبی نیستید بلکه هموطن مقدّسین هستید و از اهل خانه خدا. ²⁰و بر بنیاد رسولان و انبیا بنا شده اید که خودِ عیسی مسیح سنگ زاویه است. ²¹که در وی تمامی عمارت با هم مرتّب شده، به هیکل مقدّس در خداوند نمّو می کند. ²²و در وی شما نیز با هم بنا کرده می شوید تا در روح مسکن خدا شوید.

پولس رسول در غلاطیان 28:3 میگوید (همه در مسیح یک هستیم):

غلاطیان 28:3هیچ ممکن نیست که یهود باشد یا یونانی و نه غلام و نه آزاد و نه مرد و نه زن، زیرا که همه شما در مسیح عیسی یک می باشید.

همین مفهوم را در رسالۀ کولسیان 11:3 میبینیم.

کولسیان 11:3 که در آن نه یونانی است، و نه یهود، نه ختنه، نه نامختونی، نه بربری، نه سَکِیِتی، نه غلام و نه آزاد، بلکه مسیح همه و در همه است.

بنابراین باید به شاهدان یهوه متذکر شد که مطابق با کتابمقدس، خدا بین ایماندارانش هیچ فرقی نمیگذارد همه تحت یک نام و یک شبان در یک مکان و آن هم آسمان جمع میشویم.

بنابراین سوالی که باید از آنها پرسید چنین است.

کلام خدا بوضوح میگوید که همۀ ایمانداران در مسیح یک میباشند و با تشبیح از یک گله و یک شبان سخن میگوید. پس شما چگونه آموزۀ “طبقۀ مسح شده“ در ملکوت آسمان و “گوسفندان دیگر“ را در ملکوت زمینی توجیه میکنید؟

متی 10:6 –  یک بهشت زمینی؟

متی 10:6 ملکوت تو بیاید. اراده توچنانکه در آسمان است، بر زمین نیز کرده شود.

همانطور که قبلاً هم اشاره شد شاهدان یهوه بر این باورند که علاوه بر ملکوت آسمانی یا بهشت سماوی، بهشت دیگری هم وجود دارد که بر روی زمین مستقر است. برای اثبات این باور غلط ابتدا به متی 10:6 متوسل میشوند و میگویند منظور خدا از انجام ارادۀ او بر زمین برقراری ملکوت زمینی اش میباشد. سپس برای اثبات این قضیه به دو آیۀ زیر اشاره میکند.

• پیدایش 28:1 بارور و کثیر شدن بر روی زمین

پیدایش 28:1 و خدا ایشان را برکت داد و خدا بدیشان گفت: «بارور و کثیر شوید و زمین را پر سازید و در آن تسلط نمایید، و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و همه حیواناتى که بر زمین مى خزند، حکومت کنید.»

از این آیه نتیجه میگیرند که ارادۀ خدا این است که انسان بارور و کثیر شده آنرا پر سازد و بر آن تسلط یابد و در نهایت حکومت کند.

• اشعیا 18:45 زمین برای سکونت انسان خلق شد

اشعیا 18:45 زیرا یهوه آفریننده آسمان که خدا است که زمین را سرشت و ساخت و آن را استوار نمود و آن را عبث نیافرید بلکه به جهت سکونت مصوّر نمود چنین می گوید: من یهوه هستم و دیگری نیست.

از این آیه نتیجه میگیرند که خدا زمین را برای سکونت انسان آفرید.

پس آیات فوق نتیجه میگرند که با توجه به اینکه خدا زمین را برای سکونت انسان آفرید و از او میخواهد که بر روی آن بارور و کثیر شده و بر آن تسلط یابد بنابراین از متی 10:6 این استنباط را میکنند که عیسی مسیح از شاگردانش میخواهد که هر روز برای برقراری ملکوت زمینی خدا که البته ارادۀ اوست دعا کنند تا اینکه نجات یافتگان بتوانند در بهشت زمینی برای همیشه ساکن شوند.

آموزۀ کتابمقدس: آنچه شاهدان یهوه با تفسیر متی 10:6 انجام میدهند در اصطلاح علم تفسیر eisegesis یعنی درج معنی در کلام است نه exegesis یعنی استخراج معنی از کلام. اگر کسی این تفسیر شاهدان یهوه را نشنیده باشد با مطالعۀ باب 6 متی هرگز کسی به این نتیجه نمی رسد که منظور عیسی مسیح از این دعا اشاره به پیدایش  28:1 و اشعیا 15:48 میباشد.

پس از شاهدان یهوه بپرسید:

شما برای ربط دادن متی 10:6 به پیدایش 28:1 و اشعیا 15:48 چه استدلالی دارید؟ چگونه سه آیه را که در رابطه با سه موضوع متفاوت نتیجه شده را برای نتیجه گیری از یک موضوع دیگری که هیچ ربطی به آن سه ندارد استفاده میکنید؟   

با مطالعۀ ساده متی 10:6 میفهمیم که عیسی مسیح در این بخش دارد به شاگردانش دعا کردن را می آموزد. به آنها میگوید وقتی دعا میکنید از خدا بخواهید همانطور که اراده اش در آسمان بطور کامل انجام میشود بر روی زمینی که در گناه سقوط کرده نیز انجام شود. Alva J. McClain در این رابطه میگوید:

“اگر چه حاکمیت خدا از لحاظ روحانی بر همه چیز برقرار است اما به هر حال بین حاکمیت خدا در آسمان با آنچه بر زمین است تفاوتی وجود دارد و این تفاوت بخاطر وجود تمرد و گناه بر زمین است.”

پس این بخش از دعای ربانی نقش مهمی در برطرف کردن نیازهای زندگی مسیحی ما بر روی زمین ایفا میکند. نیاز این است که خدا در مقابل کسانیکه مخالف او و اراده اش میباشند ایستادگی کند. پس از شاهدان یهوه بپرسید:

با توجه به اینکه دنیا در گناه خوابیده و به هر طرف که نگاه میکنیم شرارت و تمرد همه جا را فرا گرفته آیا تصور میکنید که این منطقیست که انسان از خدا بخواهد که اراده اش را همانطور که در آسمان انجام داده بر زمین نیز پیاده کند؟   

در نهایت این دعا تمام و کمال به انجام خواهد رسید. در آخر زمان وقتی خدا برای داوری جهان میآید ارادۀ او کاملاً انجام خواهد شد. همه مطیع او خواهند بود و حاکمیتش کاملاً برقرار میباشد.

خداوند عیسی مسیح به این دعا پاسخ خواهد داد. او قبلاً هم (قبل از انتهای زمان) گفته بود که تمامی قدرت آسمان و زمین در دستهای اوست (متی 18:28). عیسی مسیح هم اکنون بر دو عالم آسمان و زمین حاکم است و هنگامیکه با جلال بعنوان شاه شاهان و خدای خدایان (مکاشفه 19) بازگشت کند با آن ارادۀ قدرتمند خود تمام مخالفتها را در هم خواهد کوبید.

مزمور 9:37 و 11و 29 –  یک بهشت زمینی؟

مزمور 9:37 و 11 و 29 زیرا که شریران منقطع خواهند شد. و اما منتظران خداوند وارث زمین خواهند بود… و اما حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانیِ سلامتی متلذذ خواهند گردید… صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن تا به ابد سکونت خواهند نمود.

شاهدان یهوه میگویند که مطابق با آیات فوق همۀ انسانهای خوب به آسمان نخواهند رفت. بعضی ها برای همیشه بر زمین زندگی خواهند کرد. پس نتیجه میگیرند انسان برای رسیدن به آرامش حقیقی لازم نیست که حتماً به آسمان برود. بسیاری از مقدسین بر روی بهشت زمینی برای همیشه با آرامش و خوشی خواهند زیست.

آموزۀ کتابمقدس: موضوع مزمور 37 در رابطه با آیندۀ دوری نیست که خدا در آن شرارت را کاملاً از روی زمین محو خواهد کرد و مقدسین را در ملکوت زمینی اش مستقر کند. در عوض سرایندۀ مزمور به تجربه ای که مردم در همان عصر داشتند اشاره میکند.

لازم به ذکر است که در اینجا کلمۀ زمین در این آیه به مفهوم سرزمین یا محل سکونت مردم است نه کرۀ زمین. بعنوان مثال سرزمین یهودا که از طرف خدا برای همیشه به پدران و ذریت قوم اسرائیل به میراث داده شد. اگرچه در عهدعتیق واژۀ عبری  eres   اغلب زمین ترجمه شده اما اکثراً مفهوم سرزمین را میدهد. لغت نامۀ تشریحی کتابمقدس که واینز (Vine’s Expository Dictionary of Biblical Words) در این رابطه مینویسد:

واژۀ Eres فقط به مفهوم زمین یا سطح کرۀ زمین نیست بلکه این واژه نیزبه معنی بخشی از زمین یعنی سرزمین، کشور، خاک، زمینه یا محوطه میباشد. اغلب منظور سرزمینی است که یک قوم برای سکونت آنرا تسخیر میکنند (لاویان 33:25 و هوشع 13:9). در تثنیه 38:4 چنین میخوانیم.

تثنیه 38:4 تا امتهاى بزرگتر و عظیم تر از تو را پیش روى تو بیرون نماید و تو را درآورده، زمین ایشان را براى ملکیت به تو دهد، چنانکه امروز شده است.

موسی به مردم وعده داده بود که خدا خاک آن سرزمین را با باران حاصلخیز خواهد کرد تا ثمر فراوان ببار آورد و سرزمینی پر از شیر و شهد و گندم و جو باشد. (تثنیه 13:11-15 و 7:8-9 و ارمیا 7:2).

پس خیلی روشن و واضح است که واژۀ eres که در این متن بکار گرفته شده به مفهوم سرزمین موعود میباشد و نه بهشت زمینی آینده. پس تفسیر مزامیر مذکور بشرح زیر خواهد بود.

چه کسی وارث آن سرزمین خواهد بود (آیات 9، 11، 22 و 29). چه کسی در آن سرزمین موعود با لذت زندگی پر برکتی خواهد داشت؟ آیا شریران که دائم توطئه میکنند (آیۀ 12)، نقشه های شوم میکشند (آیات 7 و32)، قرض میگیرند و وفا نمیکنند (آیه 21)، با شمشیر برهنه قصد جان فقیران را دارند (آیه 14)، ظلم پیشه هستند (آیات 7، 16 و 35) یا اینکه این سرزمین متعلق به عادلان که بر خداوند توکل دارند (آیات 3، 5، 7 و 34) و فروتنان (آیه 11)، بدون تقصیر هستند (آیه 18 و 37)، سخاوتمندان (آیات 21 و 26)، کاملان (آیه 37) و صالحان (آیۀ 37) و اشخاصی که دهانشان حکمت را بیان میکند و انصاف را ذکر میکند و بر احکام خدا تفکر میکند (آیات 30 و 31).

البته پاسخ صحیح این است که صالحان وارث سرزمین موعود خواهند شد و زندگی پربرکتی را در آنجا تجربه خواهند کرد. بنابراین با توجه به آنچه تا کنون گفته شد باید از شاهدان یهوه چنین سوال کرد:

آیا میدانید که واژۀ عبری که در عهدعتیق زمین ترجمه شده به مفهوم سرزمین نیز میباشد و در واقع اشاره به سرزمین موعودی که خدا به قوم اسرائیل وعده داد میکند؟

آیا تضاد بین دو واژۀ شریران و صالحان را میبینی که چطور با واژه هایی از جمله منقطع شدن و وارث شدن آن سرزمین بکار گرفته شده اند؟

 اگر این تفسیر شما صحیح باشد پس مفهوم آیۀ 29 که میفرماید “صالحان وارث زمین خواهند بود و تا ابد در آن سکونت خواهند نمود“ چیست؟

آنچه از این آیه میفهمیم قطعاً مغایر با تعلیم شاهدان یهوه میباشد که مبنی بر وجود دو طبقه نجات یافته است. گروه او در ملکوت آسمان و دیگری در ملکوت زمینی ساکن خواهند شد.

بنا به آنچه تا کنون گفته شد آنچه مزمور 37 بما میگوید این است که وعدۀ خدا به یهودیان صالح این است که نسل بعد از نسل در سرزمین موعود ساکن شوند و از برکاتی که در آن است بهرمند گردند. در صورتیکه در آیۀ 28 سرنوشت شریران این خواهد شد که نسل آنان از این سرزمین منقطع خواهد شد.

مزمور 16:115 –  یک بهشت زمینی؟

مزمور 16:115 آسمانها، آسمانهای خداوند است و اما زمین را به بنی آدم عطا فرمود.

شاهدان یهوه از این آیه نتیجه میگیرند که سرنوشت گوسفندان دیگر که متعلق به طبقۀ مسح شده نمیباشند این خواهد بود که برای همیشه بر روی زمین (بهشت زمینی) باقی خواهند ماند.

کتاب “نام تو مقدس باد“ در این رابطه میگوید:

پس آنچه خدا در باغ عدن برای آدم و حوا در نظر داشت کاملاً زمینی بود. خدا در نظر داشت که آنها آنجا زندگی کنند و شاهد پر شدن زمین از کثرت بیلیونها نفر از نسلهای آیندۀ آنها باشند. سپس با آرامش و خوشی تا ابد به زندگی شان با آنها ادامه دهند. یهوه به آنها چنین گفته بود.

آموزۀ کتابمقدس: درست است که خدا زمین را به آدمی بخشیده اما باید از خود پرسید که موضوع اصلی این آیه چیست؟ آیا منظور این آیه این است که خدا زمین را فقط به بخشی از انسانها بخشیده؟ (انسانهایی که به بهشت زمینی تعلق دارند نه طبقۀ مسح شده). کاملاً مشخص است که هدف این آیه این نیست چون زمین بدون هیچ نوع تبعیضی به تمام نسلهای انسان بخشیده شده است.

پس سوالی که باید از شاهدان یهوه پرسید این است که:

در کجای این آیه (مزمور 16:115) آمده که زمین فقط به بخشی از انسانها تعلق دارد؟

اگر این آیه به تمام نسل بشر مربوط میشود، که البته از متن آیه همین برداشت را میکنیم، سوالی که باید به آن پاسخ داد این است که خدا برای چه هدفی این کرۀ خاکی را در اختیار آدمی قرار داده؟ کلام خدا در پیدایش 28:1 بروشنی پاسخ این سوال را داده است.

پیدایش 28:1 و خدا ایشان را برکت داد و خدا بدیشان گفت: «بارور و کثیر شوید و زمین را پر سازید و در آن تسلط نمایید، و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و همه حیواناتى که بر زمین مى خزند، حکومت کنید.»

خدا زمین را برای سکونت و حاکمیت به آدمی بخشید. همین مفهوم را نیز از مزمور 6:8-8 نتیجه میگیریم.

مزمور 6:8-8 او (انسان) را بر کارهای دست خودت مسلط نمودی، و همه چیز را زیر پای وی نهادی، گوسفندان و گاوان جمیعاً، و بهایم صحرا را نیز؛ مرغان هوا و ماهیان دریا را، و هر چه بر راههای آبها سیر می‌کند.

پس با توجه به این آیات مفهمیم که مزمور 16:115 در رابطه با انسان فانی و زندگی زمینی اش یعنی قبل از مرگش سخن میگوید.

پس از نتیجه گیری فوق توجه شاهدان یهوه را به آیاتی از عهدجدید جلب کنید که نشان میدهند که ایمانداران واقعی همه در انتظار سرنوشت آسمانی شان راهستند.

افسسیان 19:2 پس، از این به بعد غریب و اجنبی نیستید بلکه هموطن مقدّسین هستید و از اهل خانه خدا.

فیلیپیان 20:3 امّا وطن ما در آسمان است که از آنجا نیز نجات دهنده یعنی عیسی مسیح خداوند را انتظار میکشیم،

کولسیان 1:3 پس چون با مسیح برخیزانیده شدید، آنچه را که در بالا است بطلبید در آنجایی که مسیح است، به دست راست خدا نشسته.

عبرانیان 1:3 بنابراین، ای برادران مقدّس که در دعوت سماوی شریک هستید، در رسول و رئیس کَهَنه اعتراف ما یعنی عیسی تأمّل کنید،

عبرانیان 22:12 بلکه تقرّب جسته آید به جبل صهیون و شهر خدای حیّ یعنی اورشلیم سماوی و به جنود بیشماره از محفل فرشتگان.

وعدۀ خدا این است که:

یوحنا 26:12 اگر کسی می خواهد مرا خدمت کند باید به دنبال من بیاید و هرجا من باشم، خادم من نیز در آنجا با من خواهد بود و اگر کسی مرا خدمت کند پدر من او را سرافراز خواهد کرد.

غلاطیان 29:3 و اگر متعلّق به مسیح هستید، فرزند ابراهیم و مطابق وعده خدا، وارث او هستید.

غلاطیان 28:4-31 اکنون شما نیز ای دوستان من، بنا بر وعده خدا مانند اسحاق فرزندان خدا هستید. در آن زمان، فرزندی که به طور معمولی زاییده شده بود، فرزندی را که به قدرت روح خدا تولّد یافت آزار می داد و امروز نیز همین طور است. امّا کتاب مقدّس چه می گوید؟ می فرماید: «کنیز و پسرش را بیرون کن، زیرا پسر کنیز به هیچ وجه هم ارث با فرزند زن آزاد نخواهد بود.» بنابراین ای دوستان من، ما فرزندان کنیز نیستیم بلکه فرزندان زن آزاد می باشیم.

تیطس 7:3 تا به وسیله فیض او کاملاً نیک محسوب شده و مطابق امید خود، وارث حیات جاودانی گردیم.

یعقوب 5:2 ای برادران عزیز، گوش دهید. آیا خدا فقیران این جهان را برنگزیده است تا دولتمند در ایمان و وارث آن ملکوتی که به محبّان خود فرموده است بشوند؟

از شاهدان یهوه بخواهید که یوحنا 26:12 را بلند بخواند و سپس سوال کنید که:        

مطابق با یوحنا 26:12 عیسی مسیح میفرماید “که هر جا من باشم (یعنی آسمان)، خادم من نیز در آنجا با من خواهد بود“ آیا بنظر شما این بوضوح نشان نمیدهد که هر مسیحی ایماندار باید در انتظار یک سرنوشت آسمانی باشند؟

تمام قهرمانان ایمان به آسمان، یعنی آنجائیکه مسیح رفت چشم دوخته و نگرانند.