کریستین ساینس

درس 4

آموزۀ نجات

مزمور 1:27-4 خداوند نور و نجات من است؛ از کِه بترسم؟ خداوند ملجای جان من است؛ از کِه هراسان شوم؟ چون شریران بر من نزدیک آمدند تا گوشت مرا بخورند، یعنی خصمان و دشمنانم، ایشان لغزیدند و افتادند. اگر لشگری بر من فرود آید، دلم نخواهد ترسید. اگر جنگ بر من برپا شود، در این نیز اطمینان خواهم داشت. یک چیز از خداوند خواستم و آن را خواهم طلبید: که تمام ایام عمرم در خانه خداوند ساکن باشم تا جمال خداوند را مشاهده کنم و در هیکل او تفکر نمایم.

رئوس مطالب
  • نجات
  • گناه
  • صلیب و کفارۀ مسیح

عیسی مسیح در رابطه با هدف آمدنش به این دنیا در متی 11:18  چنین میگوید.

متی   18 :  11 زیرا پسر انسان آمده است تا گُمشده را نجات بخشد.

سوالی که ممکن است برای هر کس پیش بیاید این است که منظور از نجات چیست؟ از آنجائیکه واژۀ نجات در کتابمقدس بیش از 150 بار استفاده شده خوب است که مفهوم درست آنرا نیز بدانیم.

ما در برنامه های گذشته این آموزه را در فرقه های بدعت آمیز شاهدان یهوه و مورمونها مورد تحلیل و بررسی قرار دادیم و فهمیدیم که تعریف آنها از نجات با آنچه کتابمقدس بما میگوید بسیار متفاوت است.

شاهدان یهوه نجات را بر مبنای کار و تلاش انسان میدانند. نجات از دید آنان جدا از اطاعت کامل از سازمان برج دیدبان و شرکت در برنامه های مختلف آن سازمان امکانپذیر نیست. بدینطور آنها با اطاعت از اوامر سازمان برج دیدبانی نجاتشان را تحصیل میکنند.

برای مورمونها نجات به مفهوم فناناپذیر شدن است. به اعتقاد مورمونها رستگاری کامل یعنی حیات جاوید که شامل دست یافتن به میراث بالاترین نقطۀ سه آسمان در ملکوت سماوی میباشد. این نجات با ادامۀ کانون خانواده در ابدیت حاصل میشود و آنهایی که آنرا بدست میآورند خدایان هستند.

حال ببینیم که اعتقاد کریستین ساینس در مورد نجات چیست.

کریستین ساینس و آموزۀ نجات

مری بیکر ادی بنیانگزار و رهبر فرقۀ کریستین ساینس از این دو گروه پا فراتر گذاشته و در رابطه با نجات چنین میگوید:

نجات یعنی درک زندگی، محبت و حقیقت و تحقق آنها در مرتبۀ عالی و نابودی گناه، بیماری و مرگ.

او نه تنها مفهوم نجات بلکه معانی تمام آموزه ها و واژه های مربوط به نجات از جمله گناه، خشم خدا، مرگ و کفارۀ مسیح را نیز تغییر داده است.

خانم مری بیکر ادی معتقد است که همه چیز روح است. بنابراین وقتی بدنهای ما مادی نیست چطور ممکن است که گناه وجود داشته باشد. اگر ما توسط خدا آفریده شده ایم و خدا همه چیز را نیکو آفرید پس گناه و شرارت چگونه بوجود آمد؟ گناه هرگز وجود نداشته و هیچ وقت آغازی نداشته است.

گناه یعنی عدم درک و انجام شریعت خدا و قوانین زندگی است.

خشم خدا به مفهوم اعمالِ احکام خدا نسبت به یک شخص است. داوری خدا بر یک شخص نیست.

مرگ یک وهم و خیال باطلِ زندگی در جسم است.

کفارۀ مسیح، ریخته شدن خون مسیح نبود بلکه عیسی را به مرتبۀ مسیح آگاهی رساندن است. آنچه در کتابمقدس شرح داده شده جنبۀ تشبیهی و استعاره ای دارد و واقعی نیست.

رستاخیز و قیامت از مردگان یعنی روحانی شدن فکر. یک اندیشۀ نو و درک والایی از عالم روحانی.

رنج های مسیح (شلاق هایی که مسیح خورد) در واقع عدم پذیرش عقاید نادرست بود نه ضربه هایی که به جسمش اصابت میکرد. S&H 20:15

کتاب مقدس چه میگوید

همانطور که در ابتدای برنامه اشاره کردیم عیسی مسیح آمد تا گمشده را بجوید و نجات بخشد. برای اینکه بخواهیم به تعریف کتابمقدسی نجات برسیم اول باید بدانیم که خدا میخواهد ما را از چه چیزی نجات دهد.

از کلام خدا میفمیم که آدم و حوا بخاطر نافرمانی شان از امر خدا از باغ عدن یعنی حضور او بیرون رانده شدند.

نتیجۀ نافرمانی یا گناه آنها نه تنها رانده شدن از حضور خدا به شکل فیزیکی یا بهتر بگوئیم جسمانی بود، بلکه مرگ روحانی آنها یعنی دوری ابدی آنان از خدا را نیز شامل شد.

کلام خدا در این رابطه بما چنین میگوید:

گناه، اسارت و نتیجۀ آن

رومیان 12:5  گناه به وسیله یک انسان به جهان وارد شد و این گناه، مرگ را به همراه آورد. در نتیجه، چون همه گناه کردند مرگ همه را دربر گرفت. (ترجمۀ شریف)

رومیان 23:3 همه گناه کرده اند و از جلال خدا محرومند.

وقتی که کتابمقدس را مطالعه میکنیم میفهمیم که با گذشت زمان انسان از خدا روگردان شده به پرستش بت هایی که ساخته شده بدست آنهاست متوسل میشوند.

در جلسۀ قبل اشاره کردیم که خدا در پیدایش 6:6 خدا از گناهان انسان متاسف و محزون میشود.

پیدایش 6:6 هنگامی‌ که‌ خداوند دید مردم‌ غرق‌ در گناهند و دایماً بسوی‌ زشتی‌ها و پلیدی‌ها می‌روند، از آفرینش‌ انسان‌ متأسف‌ و محزون‌ شد.

خدا وضعیت انسان گناهکار را از زبان اشعیا اینگونه بیان میکند.

اشعیا 2:1-6 ای آسمان بشنو و ای زمین گوش بگیر زیرا خداوند سخن می گوید. پسران پروردم و برافراشتم امّا ایشان بر من عصیان ورزیدند. گاو مالک خویش را و الاغ آخور صاحب خود را می شناسد، امّا اسرائیل نمی شناسند و قوم من فهم ندارند. وای بر امّت خطاکار و قومی که زیر بار گناه می باشند و بر ذرّیت شریران و پسران مفسد. خداوند را ترک کردند و قدّوس اسرائیل را اهانت نمودند و بسوی عقب منحرف شدند. چرا دیگر ضرب یابید و زیاده فتنه نمایید؟ تمامی سر بیمار است و تمامی دل مریض. از کف پا تا به سر در آن تندرستی نیست بلکه جراحت و کوفتگی و زخم متعفّن، که نه بخیه شده و نه بسته گشته و نه با روغن التیام شده است.

اشعیا 2:59 لیکن خطایای شما در میان شما و خدای شما حایل شده است و گناهان شما روی او را از شما پوشانیده است تا نشنود.

پولس رسول در رسالۀ رومیان بطرز شیوایی به بندگی و اسارت یک شخص گناهکار را اشاره میکند.

رومیان 16:6-17  مگر نمی دانید که اگر اختیار زندگی خود را بدست کسی بسپارید و مطیع او باشید، شما برده او خواهید بود، و او ارباب شما؟ شما می توانید گناه و مرگ را بعنوان ارباب انتخاب کنید، و یا اطاعت از خدا و زندگی جاوید را. اما خدا را شکر که اگر چه در گذشته با میل خود اسیر و برده گناه بودید، اما اکنون با تمام وجود مطیع تعلیمی شده اید که خدا به شما سپرده است. (ترجمۀ تفسیری)

رومیان 12:6 پس گناه در جسم فانی شما حکمرانی نکند تا هوسهای آن را اطاعت نمایید،

رومیان 22:6-23 و اکنون از گناه آزاد گشته بردگان خدا هستید و در نتیجه آن زندگی شما در این دنیا پر از پاکی و عاقبتش حیات جاودان است. زیرا مزدی که گناه می دهد موت است، امّا خدا به کسانی که با خداوند ما، مسیح عیسی متّحد هستند، حیات جاودان می بخشد. (ترجمۀ شریف)

اول یوحنا 10:1 اگر گوییم که گناه نکرده ایم، او را دروغگو می شماریم و کلام او در ما نیست.

پس تا اینجا فهمیدیم که خدا میخواهد که ما از چه چیز آزاد شویم یا بعبارتی نجات یابیم. حال سوالی که پیش می آید اینست که این نجات چطور صورت میگیرد.

کلام خدا به وضوح در رابطه با پیدایش، گسترش، اسارت، و نتیجۀ گناه سخن میگوید. شما چطور عدم وجود آنرا توجیه میکنید؟

پس نقشۀ خدا برای نجات ما چیست؟

اولین چیزی که  باید بدانیم این است که گناه مثل هر جرم دیگری با خود یک جریمه به همراه دارد و کلام خدا بما میگوید که جریمۀ آن مرگ است. عیسی مسیح نیز در آموزش دعای ربانی به شاگردانش گفت که از پدر آسمانی بخواهند که قرضهایشان را ببخشد.

متی 12:6 و قرض های ما را ببخش چنانکه ما نیز قرضداران خود را می بخشیم.

در این آیه از واژۀ یونانی ὀφείλημα (اوفی لِی ما) دقیقاً همان معنی قرض یا بدهی ای است که موعدش سر رسیده باشد. پس قدم اول پرداخت بهای جریمۀ گناه است. اما سوال بعدی این است که اگر هر کس بخواهد خودش جریمۀ گناهش را پرداخت کند آنوقت کسی زنده نمیماند که بتواند زندگی کند. بهمین دلیل عیسی مسیح آمد تا کفاره ای برای گناهان ما باشد. کلام خدا در این رابطه میگوید:

رومیان  17:5 در نتیجه گناه یک انسان یعنی آدم، مرگ و نابودی همه چیز را در چنگال خود گرفت ؛ اما تمام کسانی که هدیه خدا یعنی آمرزش و پاکی کامل از گناه را می پذیرند، از آن پس شریک حیات و سلطنت یک انسان دیگر یعنی عیسی مسیح می گردند.

دوم قرنتیان 14:5-16 چون ایمان داریم که مسیح جان خود را در راه همه ما فدا کرد، به این نیز ایمان داریم که ما هم نسبت به زندگی گناه آلود گذشته خود، مرده ایم . مسیح برای همه مرد تا تمام کسانی که زنده اند یعنی کسانی که از او زندگی جاوید یافته اند، دیگر برای خود و ارضای خواسته های خود زندگی نکنند، بلکه برای خشنودی همان کسی زندگی کنند که در راه ایشان مرد و دوباره زنده شد. بنابراین ، از این پس برادران مسیحی خود را برحسب ظاهر و مطابق طرز فکر مردم دنیا، قضاوت نکنید. زمانی من نیز درباره مسیح چنین قضاوت می کردم و بر این باور بودم که او یک انسان عادی است . اما اکنون دیگر چنین فکری ندارم .

در واقع عیسی مسیح بجای ما جریمۀ گناه را پرداخت نموده. تنها کاری که ما باید بکنیم ایمان به کاریست که انجام داده است.

رومیان 23:6 هر که گناه کند، تنها دستمزدی که خواهد یافت ، مرگ است ؛ اما هر که به خداوند ما عیسی مسیح ایمان آورد، پاداش او از خدا زندگی جاوید است . (ترجمۀ تفسیری)

ما هر روزه شاهد مرگ مردم هستیم. کلام خدا نه تنها در رابطه با مرگ جسمانی بلکه مرگ روحانی ما سخن میگوید. شما چگونه همه چیز حتی دنیای مادی را روحانی میدانید و میگوئید که مرگی در کار نیست؟

رنج، صلیب و کفاره مسیح

مری بیکر ادی در رابطه با مرگ عیسی میگوید:

شاگردان عیسی تصور میکردند که او مرده است در صورتیکه عیسی زنده در آن مقبره پنهان شده بود و از درون آن قبر باریک تسلط قدرت روح را بر حواس جسم فانی به نمایش گذاشت.

فرقۀ کریستین ساینس کتاب مقدس و کتاب دانش و تندرستی را پیشوای روحانی خود میدانند.  کتاب دانش و تندرستی مری بیکر ادی نوشته شده که:

قربانی مسیح بر روی صلیب برای پاک شدن از گناههان کفایت نمیکند. S&H 25:6

واقعیت این است که اگر پیام صلیب و کفاره را از مسیحیت حذف کنیم دیگر از آن چیزی باقی نمی ماند. پولس رسول در این مورد چنین میگوید:

غلاطیان 14:6 لیکن حاشا از من که فخر کنم جز از صلیب خداوند ما عیسی مسیح که بوسیله او دنیا برای من مصلوب شد و من برای دنیا.

اول قرنتیان 23:1 لکن ما به مسیح مصلوب وعظ می کنیم که یهود را لغزش و امّت ها را جهالت است.

پولس رسول در رسالۀ قرنتیان 2 به ایمانداران آنجا میگوید که تنها پیام موعظه های من بشما فقط در یک چیز خلاصه میشود و آن عیسی مسیح و مرگ او بر صلیب است و در نهایت میگوید که حذف پیام صلیب و رستاخیز او از مردگان تمام پیام انجیل را باطل میسازد.

اول قرنتیان   15:16-19 و اگر مسیح زنده نشده است ، پس تمام پیغامها و موعظه های ما دروغ است و ایمان و اعتماد شما نیز به خدا، بی اساس و بیهوده می باشد. دراینصورت ، ما رسولان نیز همه دروغگو هستیم ، زیرا گفته ایم که خدا مسیح را زنده کرده و از قبر بیرون آورده است ؛ اگر قیامت مردگان وجود نداشته باشد، این گفته ما نیز دروغ است . اگر قیامت مردگان وجود ندارد، مسیح نیز زنده نشده است. و اگر مسیح زنده نشده ایمان شما نیز بی فایده است و هنوز زیر محکومیت گناهانتان هستید. در اینصورت ، تمام ایماندارانی که تا بحال مرده اند، نابود شده اند. اگر امید ما به مسیح فقط برای زندگی در این دنیا باشد، از تمام مردم دنیا بدبخت تریم .

مصلوب شدن مسیح یک واقعۀ تاریخی بود

مصلوب شدن مسیح یک واقعۀ تاریخی است. شرح واقعۀ مرگ و مصلوب شدن مسیح را مفصلاً در متی 27، مرقس 15، لوقا 23 و یوحنا 19 میخوانیم و شاگردان و پیروانش نیز با شهامت در بارۀ آن شهادت میدادند.

اعمال 23:2 (پیام پطرس در برابر چند هزار نفر شرکت کنندۀ عید پنطیکاست) اعمال این شخص (عیسی مسیح) چون برحسب اراده مستحکم و پیشدانی خدا تسلیم شد، به دست شما گناهکاران بر صلیب کشیده، کُشتید.

اعمال رسولان  23:4 و رسولان به قوّت عظیم به قیامت عیسی خداوند شهادت می دادند و فیضی عظیم بر همگی ایشان بود.

اعمال 30:5 (پیام پطرس در برابر شورای یهود) خدای پدران ما، آن عیسی را برخیزانید که شما به صلیب کشیده، کشتید.

اعمال 39:10  (پیام پطرس در خانۀ کرنلیوس پطرس) و ما شاهد هستیم بر جمیع کارهایی که او در مرزوبوم یهود و در اورشلیم کرد که او را نیز بر صلیب کِشیده، کُشتند.

غلاطیان  14:6 لیکن حاشا از من که فخر کنم جز از صلیب خداوند ما عیسی مسیح که بوسیله او دنیا برای من مصلوب شد و من برای دنیا.

عبرانیان 2:12 و به سوی پیشوا و کامل کننده ایمان یعنی عیسی نگران باشیم که بجهت آن خوشی که پیش او موضوع بود، بی حرمتی را ناچیز شمرده، متحمل صلیب گردید و به دست راست تخت خدا نشسته است.

اول یوحنا 3:1 از آنچه دیده و شنیده ایم شما را اعلام می نماییم تا شما هم با ما شراکت داشته باشید.

شواهد تاریخی از منابع غیر مسیحی

شواهد تاریخی غیر مسیحی در رابطه با مصلوب شدن مسیح

  1. اتهام نرون مبنی بر مقصر دانستن مسیحی برای به آتش کشیدن روم در سال 64 میلادی (تاسیتوس مورخ روم)

تاسیتوس مورخ روم مینویسد:

نرون گروهی که اکثر مردم آنها را مسیحی میدانند را مسئول آتش سوزی و خرابیهای شهر روم میداند. به مسیح رهبر این گروه که آنها نیز از او گرفته شده بدست پنطیوس پیلاطس در زمان حاکمیت تایبریوس به اشد مجازات محکوم شد و زجر کشید. بسیاری از پیروان خرافاتی او که بدنبال فرصتی بودند دوباره مشغول شدند که نه تنها در یهودیه بلکه در روم نیز به خرابکاری پرداختند.

در این سند تاریخی نرون هم به مسیح اشاره میکند و هم به مصلوب شدنش.

  1. نامۀ پیلینی جوان

در سال 112 میلادی، پیلینی جوان یک فروانروای رومی در شهر بتنیا بود که در نامه ای خطاب به تراجان، امپراطور وقت چنین مینویسد:

مسیحیان در روزهای بخصوصی قبل روشنایی روز جمع میشوند و با سرودهایی در وصف مسیح که گویی خدای آنهاست او را پرستش میکنند. پس از عبادت تعهد میکنند ه هرگز اعمال شرورانه انجام ندهند، هیچ وقت کلاهبرداری نکنند، زنا نکنند و از کلمات زشت استفاده نکنند … پس از انجام عبادت غذای بسیار ساده ای با هم میخوردند و محل را ترک میکنند.

  1. مدارکی از یوسفوس مورخ یهودی

یوسفوس، مورخ یهودی که قرن اول میلادی می زیست دو مدرک مهم برای ما مسیحیان بجا گذاشت که در مورد دوم نوشته است که:

یعقوب که برادر عیسی که به مسیح ملقب بود توسط شورای سن هدرین محکوم میشود.

در مدرک دیگری که زودتر نوشته تاریخ نگارش آن جلوتر از دومی است مینویسد:

مرد حکیمی بنام عیسی زندگی میکرد… او مسیح بود…محکوم به مرگ بر روی صلیب شد … کسانی که او را دوست داشتند هرگز محبتشان را نسبت به او از دست ندادند … روز سوم او زنده شد و به افرادی خود را ظاهر نمود … و گروهی بنام مسیحی او را پیروی میکردند.

  1. تلمود بابلی ها

تلمود بابلی تعدادی از نوشته های یهودیان است که بین سالهای 70 الی 500 میلادی نگاشته شده اند و اشارات کمی به عیسی مسیح در آنها دیده میشود. یکی از جالبترین اشاراتی که به عیسی مسیح در این تلمود شده متعلق به تاریخ بین 70 الی 200 میلادیست که در آن چنین میخوانیم:

عصر روز فصح مسیح به دار آویخته شد. چهل روز قبل از این واقعه جارچی فریاد کنان میگفت “او را سنگسار خواهند کرد چون او به غیب گویی متحم است و قوم اسرائیل را مرتد میداند.

  1. مدرکی از لوسیان یک نویسندۀ یونانی

لوسیان اهل ساموستا که یک نویسندۀ یونانی در قرن دوم بود در اشاره به مسیحیان چنین میگوید:

مسیحیان تا به امروز یک مرد را پرستش میکنند … شخص برجسته ای که حقوق جدیدشان را به آنها معرفی میکرد و به همان دلیل نیز مصلوب شد. به پیروانش گفته شده بود که از زمان ایمان آوردنشان با هم برادر هستند و از همان موقع باید خدایان یونان را ترک کنند و شخصی را که مصلوب شده بپرسند و مطابق با اصول او زندگی کنند.

شاگردان مسیح سوال بسیار زیبایی از مسیح پرسیدند.

تمام شواهد تاریخی ثابت میکنند که عیسی مسیح به صلیب کشیده شد و سه روز بعد از مردگان برخاست. شما برای اینکه میگوئید او نمرد چه مدرک و شواهدی را میتوانید ارائه بدهید؟

نجات

متی   19 :  25 شاگردان از شنیدن این سخن (که گذشتن شتر از سوراخ سوزن، آسانتر است از دخول شخص دولتمند در ملکوت خدا) سخت ناراحت شده پرسیدند: «پس چه کسی می تواند نجات بیابد؟»

اعمال 30:16-31 و ایشان را بیرون آورده، گفت: «ای آقایان، مرا چه باید کرد تا نجات یابم؟» گفتند: «به خداوند عیسی مسیح ایمان آور که تو و اهل خانه ات نجات خواهید یافت.» آنگاه کلام خداوند را برای او و تمامی اهل بیتش بیان کردند.

پس از اینکه زندانبان به عیسی مسیح ایمان آورد نجات یافت و در آیۀ 34 میگوید که همۀ اهل خانه اش نیز از ایمان او به خدا (theos) شاد بودند. این آیات نشان میدهد که ایمان به عیسی مسیح با ایمان به خدا (theos) مترادفند.

البته پاسخ این سوال را میتوان در سراسر کتاب مقدس یافت اما به چند آیه بسنده میکنیم.

رومیان 9:10 زیرا اگر با لبان خود اعتراف کنی که عیسی، خداوند است و در قلب خود ایمان آوری که خدا او را پس از مرگ زنده ساخت، نجات خواهی یافت.

یوحنا 15:3 تا هر که به او ایمان آرد هلاک نگردد، بلکه حیات جاودانی یابد.

یوحنا 25:5 زیرا همچنانکه پدر در خود حیات دارد، همچنین پسر را نیز عطا کرده است که در خود حیات داشته باشد.

یوحنا 25:11 عیسی بدو گفت: «من قیامت و حیات هستم. هر که به من ایمان آورد، اگر مرده باشد، زنده گردد.

یوحنا 46:12 من نوری در جهان آمدم تا هر که به من ایمان آوَرَد در ظلمت نَمانَد.

یوحنا 31:20 لیکن این قدر نوشته شد تا ایمان آورید که عیسی، مسیح و پسر خدا است و تا ایمان آورده به اسم او حیات یابید.

در صورتیکه خانم بیکر ادی معتقد است که:

نجات یعنی درک زندگی، محبت و حقیقت و تحقق آن در مرتبۀ عالی و نابودی گناه، بیماری و مرگ.

با توجه به تعریف مری بیکر هر کس در هر دینی که زندگی، محبت و حقیقت و تحقق آن را در مرتبۀ عالی درک کند و گناه، بیماری و مرگ را نابود سازد، نجات یافته است. درک کردن مسائل یک چیز و زندگی کردن آنها چیز دیگر. ظاهراً پیروان این فرقه همه چیز را فقط در فکر و اندیشۀ خود حل و فسق میکنند چون دنیای مادی برای آنها وجود خارجی ندارد.

کتابمقدس میگوید نجات توسط ایمان به عیسی مسیح حاصل می شود اما مری بیکر ادی میگوید نجات یعنی درک زندگی، محبت و حقیقت و تحقق آن در مرتبۀ عالی و نابودی گناه، بیماری و مرگ.

حال بنظر شما کدام حقیقت را بیان میکنند، کتاب مقدس یا خانم مری بیکر ادی؟

علاوه بر آنچه تا کنون گفته شد لازم به ذکر است که کلام خدا حساب دنیای مادی و روحانی را کاملاً  مشخص نموده. مثلاً تولد جسمانی با زندگی تازه یا تولد روحانی را. در یوحنا 3 میخوانیم که یک شخص فریسی شب هنگام نزد مسیح میآید و با مسیح در رابطه با امور روحانی گفتگویی انجام میدهد که از این قرار است.

یوحنا 1:3-5 و شخصی از فریسیان نیقودیموس ‌نام از رؤسای یهود بود. او در شب نزد عیسی آمده، به وی گفت: «ای استاد می‌دانیم که تو معلّم هستی که از جانب خدا آمده‌ای زیرا هیچکس نمی‌تواند معجزاتی را که تو می‌نمایی بنماید، جز اینکه خدا با وی باشد.» عیسی در جواب او گفت: «آمین آمین به تو می‌گویم اگر کسی از سرِ نو مولود نشود، ملکوت خدا را نمی‌تواند دید.» نیقودیموس بدو گفت: «چگونه ممکن است که انسانی که پیر شده باشد، مولود گردد؟ آیا می‌شود که بار دیگر داخل شکم مادر گشته، مولود شود؟» عیسی در جواب گفت: «آمین، آمین به تو می‌گویم اگر کسی از آب و روح مولود نگردد، ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود.

برای درک این بخش از کلام خدا (یوحنا 1:3-5) ابتدا باید دید که سایر آیات در مورد تولد تازه چه میگویند.

تیطس 5:3 بما میگوید که تولد تازه عملیست که خدا بتوسط آن، کسانیرا که به عیسی مسیح ایمان آورده اند را حیات جاوید میبخشد.

اول پطرس 23:1 تولد تازه ما را وارد خانوادۀ الهی میکند.

دوم قرنتیان 17:5 تولد تازه از ما یک انسان جدید با خواسته ها و هدفهای جدید میسازد. شخص تولد تازه در پی رضایت خدا زندگی میکند.

نکتۀ دیگری که قدری تفسیرش مشکل است آیۀ ششم (یوحنا 6:3) میباشد که میفرماید:

یوحنا 6:3 آنچه از جسم مولود شد، جسم است و آنچه از روح مولود گشت روح است.

در ترجمه های دیگر فارسی میگوید:

ترجمۀ انجیل شریف: آنچه از جسم مولود شد، جسم است و آنچه از روح مولود گشت روح است.

ترجمۀ هزاره: آنچه از بشرِ خاکی زاده شود، بشری است؛ امّا آنچه از روح زاده شود، روحانی است.

ترجمۀ تفسیری: زندگی جسمانی را انسان تولید می کند، ولی زندگی روحانی را روح خدا از بالا می بخشد.

بنابراین در اینجا مسیح زندگی جسمانی و روحانی را در مقابل هم قرار میدهد و میگوید همانطور که هر بشری برای زندگی جسمانی اش باید از مادر زاده شود برای یک زندگی روحانی نیز باید از خدا متولد شود. یعنی خدا عامل این تحول روحانی میباشد که آنرا تولد تازه یا از روح مولود شدن نامیده است.

لازم به ذکر است که عیسی مسیح این سخنان را در پاسخ به سوال نیقودیموس که شرط ورود به ملکوت خدا چیست مطرح میکند. مسیح در آیۀ 5 نیز بصراحت میگوید که بدون تولد آب و روح هیچکس نمیتواند وارد ملکوت خدا شود. پولس رسول نیز در تائید این مطلب چنین میفرماید:

رومیان 8:8 کسانی که جسمانی هستند، نمی توانند خدا را خشنود سازند.

پس تولد تازه از این جهت اینقدر مهم است چون شرط لازم برای ورود به ملکوت خدا میباشد.